ماکسیمیلیان کارل امیل وبر (Maximilian Carl Emil Weber) (۲۱ آوریل ۱۸۶۴ – ۱۴ ژوئن ۱۹۲۰) یک جامعه‌شناس، تاریخ‌نگار، حقوقدان و اقتصاددان سیاسی آلمانی بود که یکی از چهره‌های مرکزی در توسعه جامعه‌شناسی و علوم اجتماعی به طور کلی به شمار می‌آید. ایده‌های او همچنان بر نظریه اجتماعی و تحقیقات تاثیر می‌گذارد.
وبر در سال ۱۸۶۴ در ارفورت به دنیا آمد و در برلین، گوتینگن و هایدلبرگ به تحصیل حقوق و تاریخ پرداخت. او در سال ۱۸۸۹ دکترای حقوق خود را دریافت کرد و در سال ۱۸۹۱ habilitation (مدرک تأسیس) گرفت و در برلین، فرایبورگ و هایدلبرگ تدریس کرد. دو سال بعد با دختر عمویش، ماریانه شنی‌تگر، ازدواج کرد. در سال ۱۸۹۷، پس از مرگ پدرش در پی یک مجادله، دچار شکست روحی شد. وبر تدریس را متوقف کرد و تا اوایل ۱۹۰۰ به سفر پرداخت. او بهبودی یافت و کتاب «اخلاق پروتستان و روح سرمایه‌داری» را نوشت. در طول جنگ جهانی اول، او در ابتدا از تلاش‌های جنگی آلمان حمایت کرد، اما بعداً به انتقاد از آن پرداخت و از دموکراتیزه شدن حمایت کرد. او همچنین سخنرانی‌هایی تحت عناوین «علم به عنوان یک شغل» و «سیاست به عنوان یک شغل» ارائه داد. پس از جنگ، وبر حزب دموکراتیک آلمان را تأسیس کرد، اما نتوانست در انتخابات موفق شود و در تدوین قانون اساسی وایمار مشاوره داد. او با ناامیدی از سیاست، تدریس را در وین و مونیخ از سر گرفت. وبر در سال ۱۹۲۰ در سن ۵۶ سالگی به دلیل ذات‌الریه درگذشت، که احتمالاً به دلیل پاندمی آنفولانزای اسپانیایی پس از جنگ بود. کتاب «اقتصاد و جامعه» ناتمام باقی ماند.