فلامینگو، که به نام‌های بال‌آتشی، مرغ آتشی و مرغ حسینی نیز شناخته می‌شود، پرنده‌ای از راستهٔ بال‌آتشی‌سانان است. این پرنده دارای پاهای بلند، منقاری خمیده و گردنی بلند است و بدنی کشیده با پر و بالی به رنگ‌های سفید و صورتی دارد. در هنگام پرواز، پاها و گردن فلامینگو به طور کشیده و کمی پایین‌تر از سطح بدن قرار می‌گیرند.
بال‌های این پرنده ترکیبی زیبا از رنگ‌های سرخ و سیاه دارند. پرندگان نابالغ به رنگ قهوه‌ای مایل به خاکستری هستند. فلامینگوها به آرامی راه می‌روند و در حالی که سر و منقار خود را در آب کم عمق فرو برده‌اند، تغذیه می‌کنند. ارتفاع این پرنده‌ها بین ۰.۹ تا ۱.۵ متر متغیر است و عمدتاً از حلزون‌ها و گیاهان آبی تغذیه می‌کنند. فلامینگوها به صورت اجتماعی و در دسته‌های چند هزار تایی زندگی می‌کنند. راستهٔ بال‌آتشی‌سانان شامل پرندگان آبزی و بزرگ‌جثه‌ای است که غذا را با استفاده از نوک خمیده و صاف خود به دست می‌آورند. فلامینگو به عنوان یکی از بارزترین پرندگان آبچر در جهان شناخته می‌شود و پر و بال بنفش-قرمز آن، این پرنده را از سایر پرندگان متمایز می‌کند. فلامینگوها در تمامی قاره‌ها به جز قطب جنوب زندگی می‌کنند.
1. فلامینگو چگونه جانوری است؟
فلامینگو یک پرنده آبزی است که به خاطر رنگ صورتی و پاهای بلند و باریکش شناخته می‌شود. این پرنده‌ها معمولاً در مناطق باتلاقی، دریاچه‌ها و سواحل کم‌عمق زندگی می‌کنند. فلامینگوها به خاطر شکل خاص منقارشان، که به طور خاص برای تغذیه از آبزیان کوچک و جلبک‌ها طراحی شده است، معروف هستند. این پرندگان اجتماعی هستند و معمولاً در گروه‌های بزرگ زندگی می‌کنند.
2. فلامینگو چگونه از بچه‌هایش نگهداری می‌کند؟
فلامینگوها به طور معمول یک یا دو تخم می‌گذارند و هر دو والد به طور مشترک از تخم‌ها مراقبت می‌کنند. پس از هچ شدن تخم‌ها، والدین به بچه‌ها غذا می‌دهند و آن‌ها را در گروه‌های بزرگ نگه می‌دارند. فلامینگوها معمولاً در مکان‌های امن و دور از شکارچیان، مانند جزایر کوچک یا مناطق دورافتاده، لانه می‌سازند تا از بچه‌های خود محافظت کنند.