نقدی کوتاه بر غزل : مهدی فرجی بدون شک یکی از بهترین عاشقانه سراهای معاصر است. که گاه شعرهایش به پست مدرن تبدیل می شوند. یکی از مهمترین ویژگی های شعرهای فرجی روانی شعرها و سلیس بودن چینش کلمات در کنار هم است. حتی در دو وزن که غالب شعرهای بخصوص معاصر در آن وزن ها کلمات، روانی خود را از دست می دهند، مهدی فرجی به خوبی کلمات را طوری می آورد که وزن شعر کاملاً در زبان گم می شود. این دو وزن عبارت اند از : 1- مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن. که وزن این غزل است. 2- مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن. فرجی غزل های فراوانی در این دو وزن سخت دارد که برای شاعران تازه کار (حتی باتجربه) الگوی خوبی برای سلیس سرودن در وزن های سنگین است.
می خواستم که خواب و خیال خودم شوی!
رویا شوی امید محال خودم شوی!
☂♥️☂
لرزید دست هایم و سرگیجه ام گرفت
آوردمت دلیل زوال خودم شوی!
☂♥️☂
هم در دلم شناور هم بر تنم روان
ماهی و ماه حوض زلال خودم شوی!
☂♥️☂
هر روز بیشتر به تو نزدیک می شوم
چیزی نمانده است که مال خودم شوی!
☂♥️☂
حالا تو چشم های منی ابر شو ببار
تا قطره قطره گریه به حال خودم شوی!
☂♥️☂
عاشق نمی شوی سر این شرط بسته ام
نه... حاضرم ببازم و مال خودم شوی!
☂♥️☂
غزلی عاشقانه و زیبا از مهدی فرجی!