بنشین برایت حرف دارم در دلم غوغاست!
وقتى که شاعر حرف دارد آخر دنیاست!
✔
شاعر بدون شعر یعنى لال! یعنى گنگ
در چشم هاى گنگ اما حرف دل پیداست!
✔
با شعر حق انتخاب کمترى دارى
آدم که شاعر مى شود تنهاست یا تنهاست!
✔
هرکس که شعرى گفت بى تردید مجنون است
هر دخترى را دوست مى دارد بدان لیلاست!
✔
هر شاعرى مهدى ست یا مهدى ست یا مهدى ست
هر دخترى تیناست یا ساراست یا رى راست!
✔
پروانه ها دور سرش یکریز مى چرخند
از چشم آدم ها خل است از دید من شیداست!
✔
در وسعتش هر سینه داغ کوچکى دارد
دریا بدون ماهى قرمز چه بى معناست!
✔
دنیا بدون شاعر دیوانه دنیا نیست
بى شعر، دنیا آرمانشهر فلاطون هاست!
✔
من بى تو چون دنیاى بى شاعر خطرناکم
من بى تو واویلاست دنیا بى تو واویلاست!
✔
تو نیستى وآه پس این پیشگویى ها
بیخود نمیگفتند فردا آخر دنیاست!
✔
تو نیستى و پیش من فرقى نخواهد کرد
که آخر پاییز امروز است یا فرداست!
✔
یلداى آدم ها همیشه اول دى نیست
هرکس شبى بى یار بنشیند شبش یلداست.