تئوری تکامل، که به طور گسترده با نام چارلز داروین شناخته می‌شود، یکی از مهم‌ترین نظریه‌ها در زیست‌شناسی است که توضیح می‌دهد چگونه گونه‌های مختلف موجودات زنده طی زمان تغییر می‌کنند و توسعه می‌یابند. این تئوری بر دو مفهوم اصلی استوار است:
1. انتخاب طبیعی: فرایندی که در آن موجودات زنده‌ای که خصوصیات مفیدی دارند (یعنی ویژگی‌هایی که به بقا و تولید مثل کمک می‌کنند) احتمال بیشتری برای زنده ماندن و انتقال این ویژگی‌ها به نسل‌های بعدی دارند. به مرور زمان، این خصوصیات سودمند در جمعیت افزایش می‌یابند.
2. وراثت: این ایده که صفات و ویژگی‌ها از والدین به فرزندان منتقل می‌شوند. تغییرات ژنتیکی یا جهش‌های کوچک در ژن‌ها می‌توانند باعث ایجاد تنوع در میان افراد یک گونه شوند.
از طریق فرایندهای انتخاب طبیعی و وراثت، گونه‌های جدید می‌توانند به وجود آیند و تغییرات تدریجی در گونه‌های موجود رخ دهد. داروین این تئوری را برای اولین بار در کتاب خود به نام "منشأ انواع" در سال 1859 معرفی کرد و از آن زمان تاکنون شواهد علمی گسترده‌ای این نظریه را تایید کرده‌اند.
جهش ژنتیکی چیست؟
جهش ژنتیکی به تغییر دائمی در توالی DNA یک ژن یا کروموزوم گفته می‌شود. این تغییرات می‌توانند در مقیاس‌های مختلفی اتفاق بیفتند، از تغییرات کوچک در یک نوکلئوتید (بلوک سازنده DNA) تا تغییرات بزرگتر که بخش‌های قابل توجهی از کروموزوم‌ها را در بر می‌گیرند.
برخی از انواع اصلی جهش‌های ژنتیکی عبارتند از: