برنامه‌ریزی عصبی کلامی (Neurolinguistic Programming یا به اختصار NLP) یک روش توسعه شخصی و ارتباطات است که در دهه ۱۹۷۰ توسط ریچارد بندلر و جان گریندر توسعه یافته است. NLP به عنوان یک مدل روانشناسی کاربردی، تلاش دارد تا الگوها، استراتژی‌ها و نحوهٔ تفکر افراد موفق را شناسایی کرده و به دیگران آموزش دهد. اصول اساسی NLP شامل موارد زیر می‌شود:
1. مدلسازی: توجه به الگوهای ذهنی و رفتاری افراد موفق و تلاش برای تکرار آنها در دیگران.
2. زبان: استفاده از زبان به عنوان ابزاری برای تغییر و بهبود ارتباطات و تفکرات.
3. تغییر ذهنی: استفاده از فنونی مانند "تکنیک‌های زبانی" برای تغییر ایمنی‌ها و باورهای نامطلوب.