رشتهکوه پامیر؛ بام جهان و نقطهٔ تلاقی کوهها و تاریخ
در قلب آسیای مرکزی، جایی میان آسمان و زمین، رشتهکوهی سر برآورده که انسان را به یاد آغاز جهان میاندازد؛
کوههایی با قلههای همیشهسفید، یخچالهای بیپایان و درههایی که ابرها در آن پایین میآیند.
اینجا پامیر است — سرزمین بلندیها، جایی که زمین به آسمان نزدیکتر است و چهار امپراتوری طبیعت در آن به هم میرسند.
موقعیت جغرافیایی و گستره
رشتهکوه پامیر در نقطهای قرار دارد که به آن لقب «گرهی کوهستانی آسیا» دادهاند.
در اینجا چند رشتهکوه بزرگ جهان، یعنی هیمالیا، قرهقروم، کوههای قنطی (Kunlun) و تینشان (Tian Shan)، همگی به هم میپیوندند.
بخش اصلی پامیر در کشور تاجیکستان قرار دارد، اما شاخههایی از آن وارد خاک افغانستان، چین و قرقیزستان نیز میشود.
بیشتر بخش تاجیکی این رشتهکوه در منطقهای خودمختار به نام بدخشان واقع است — سرزمینی سرد، مرتفع و کمجمعیت که بخش عمدهای از آن بالاتر از ۳۵۰۰ متر از سطح دریاست.