ارسطو (Aristotle)، یکی از بزرگ‌ترین فیلسوفان یونان باستان و تأثیرگذارترین متفکران تاریخ غرب، در سال ۳۸۴ قبل از میلاد در استاگیرا، شهری در شمال یونان به دنیا آمد. او زندگی خود را با آموختن در آکادمی افلاطون در آتن آغاز کرد و در طول بیست سال حضور خود در این مکتب، پیشرفت‌های شگرفی در علوم نظری به دست آورد. لقب «علم» از سوی افلاطون به او داده شد که نشان‌دهنده استعداد و توانایی بی‌نظیرش در فهم و تدریس فلسفه بود.
دوران زندگی و تحصیلات
ارسطو در ۱۸ سالگی وارد آکادمی افلاطون شد و این مکان برای او محلی بود که در آن فلسفه، علوم طبیعی، و دیگر زمینه‌های علمی را آموخت. او به مدت بیست سال در آکادمی افلاطون به تحصیل و تدریس پرداخت و پس از مرگ افلاطون در سال ۳۴۷ ق.م. با اینکه به شدت شایسته رهبری آکادمی بود، نتوانست این موقعیت را به دست آورد. او پس از این ناکامی، به اسوس در آسیای صغیر رفت و با پایتیاس، خواهرزادهٔ فرمانروای آن منطقه، ازدواج کرد. در سال ۳۴۳ ق.م. به دعوت فیلیپ مقدونی، پادشاه مقدونیه، آموزش اسکندر مقدونی را بر عهده گرفت و تأثیر فراوانی بر شکل‌گیری شخصیت و اندیشه‌های او داشت.