کتاب بهرام

انسان بال ندارد زیرا تکامل انسان بر اساس نیازها و محیط زیست خاصی که در آن زندگی می‌کند صورت گرفته است. برای درک بهتر این موضوع، می‌توانید به موارد زیر توجه کنید: 1. پستی: انسان یک موجود پستی است و برای حرکت و جابه‌جایی از پاها استفاده می‌کند. پاها و ساختار استوانه‌ای آنها به او امکان راه رفتن، دویدن و پریدن را می‌دهد. بال در این مسئله نقشی فعال ندارد و برای یک موجود پست مانند انسان، استفاده از پاها بهترین راه برای حرکت است. 2. تطبیق به محیط زیست: انسان در محیط زیست خود که بیشتر زمین است، توانسته است با استفاده از قدرت عقل و ابزارهایی که خود ساخته است، برخی از محدودیت‌های جسمی خود را غلبه کند. بال برای انسان در محیط زمینی که بیشتر از زمین خشک تشکیل شده است، ضروری نبوده است.

انسان ممکن است تکامل پیدا کند و تغییر شکل بدهد. تکامل یک فرآیند طبیعی است که به وجود آمدن تغییرات در جمعیت‌های زنده در طول زمان به علت تنوع ژنتیکی و انتخاب طبیعی می‌گویند. تکامل می‌تواند به صورت تدریجی و در طول زمان صورت گیرد و نتیجهٔ آن تغییرات در ساختار و ویژگی‌های جمعیت‌های زنده باشد. انسان نیز در طول تاریخ خود تغییرات و تکاملاتی را تجربه کرده است. از زمانی که انسان اولیه از جمعیت‌های پیشین خود جدا شد، به تدریج و با تغییرات در ژنتیک و محیط زیست، به شکل ویژگی‌های فیزیکی و ذهنی خود تغییراتی برده است. به عنوان مثال، توانایی‌های ذهنی و شناختی انسان تا حد زیادی توسعه یافته است و نظیری مانند توانایی تفکر، خلاقیت و استفاده از ابزارها در طول زمان تکامل یافته‌اند. به طور کلی، تکامل انسان همچنان ادامه دارد و در آینده نیز ممکن است تغییرات و تکاملات بیشتری را تجربه کند.

اما برای تغییر شکل بدنی انسان به صورت چشمگیر و جذاب، نیاز به زمان بسیار طولانی و تغییرات عمده در ژنتیک و ساختار بدنی انسان وجود دارد که این امر در مقیاس زمانی کوتاه قابل مشاهده نیست.