گلستان یکی از برجستهترین آثار ادبیات فارسی است که توسط شاعر و نویسنده بزرگ ایرانی، سعدی شیرازی، نوشته شده است. این کتاب به دلیل سبک خاص نثر، حکایتهای آموزنده و تأثیرات عمیق فرهنگی و اجتماعی که بر ادبیات فارسی و حتی ادبیات جهان گذاشته است، به عنوان تأثیرگذارترین کتاب نثر فارسی شناخته میشود. گلستان نه تنها مجموعهای از حکایات است، بلکه دربردارنده آموزهها و پیامهای انسانی است که همچنان در عصر حاضر نیز مورد توجه قرار میگیرد.
پیشزمینه و تاریخنگاری نثر فارسی
ستفاده از نثر موزون و مسجع در ادبیات فارسی قبل از سعدی معمولاً توسط نویسندگان و منشیان قرنهای پیشین رواج داشت. این نوع نثر، به ویژه از قرن پنجم هجری به بعد، محبوبیت بیشتری پیدا کرد. در قرن ششم و هفتم هجری، نثرهای پرتکلف و تصنعی به عنوان نمادی از دانش نویسنده مورد ستایش قرار میگرفت. یکی از نمونههای برجسته این نوع نثر، "مقامات حمیدی" است که در سال ۵۵۱ هجری نگاشته شده و مورد تمجید بسیاری از شاعران و ادیبان آن دوران قرار گرفت.