خط استوا (Equator) یک خط فرضی است که زمین را به دو نیمهی شمالی و جنوبی تقسیم میکند. این خط در وسط کره زمین قرار دارد و فاصلهی آن از هر دو قطب شمال و جنوب برابر است. از آنجا که خط استوا در مرکز زمین قرار دارد، عرض جغرافیایی آن صفر درجه است. این خط، علاوه بر نقش مهمی که در جغرافیا و موقعیتهای جغرافیایی ایفا میکند، ویژگیهای خاصی دارد که آن را از سایر خطوط جغرافیایی متمایز میسازد.
ویژگیهای خط استوا:
عرض جغرافیایی صفر درجه: خط استوا به عنوان نقطهی مبدا برای تعیین عرض جغرافیایی استفاده میشود. عرض جغرافیایی هر نقطهی دیگر روی سطح زمین به این خط نسبت داده میشود. بنابراین، هر مکان که بر روی خط استوا قرار دارد، عرض جغرافیایی آن صفر درجه است.
تقسیم زمین به دو نیمکره: خط استوا زمین را به دو نیمکره تقسیم میکند: نیمکرهی شمالی و نیمکرهی جنوبی. این تقسیمبندی، نه تنها از منظر جغرافیایی، بلکه در بسیاری از پدیدههای طبیعی و آب و هوایی نیز تأثیرگذار است.