کتاب بهرام

غزل معاصر ویژگی‌های متمایز و نوآورانه‌ای نسبت به غزل کلاسیک دارد. این ویژگی‌ها شامل:

1. آزادی در قافیه و ردیف: برخلاف قیدهای سخت‌گیرانه غزل کلاسیک، غزل معاصر می‌تواند از قافیه و ردیف آزادانه‌تری استفاده کند.
   
2. موضوعات جدید: از مسائل اجتماعی، سیاسی، و فردی مدرن تا تجربیات درونی و روان‌شناختی، موضوعات غزل معاصر بسیار متنوع و به‌روز شده است.

3. زبان و سبک: استفاده از زبان ساده‌تر و غیررسمی به‌جای زبان پیچیده و ادبی کلاسیک، که ارتباط با مخاطب را تسهیل می‌کند.

4. شکست قالب‌های سنتی: غزل معاصر می‌تواند از قالب‌های سنتی فاصله بگیرد و به فرم‌های نوین و آزادتر روی آورد.

5. تجربه‌های نوین و صوری: شامل استفاده از تکنیک‌های مدرن شعری مانند قطعات نثری، تصاویر و استعارات تازه، و نثر درونی.

6. توجه به فردیت و احساسات شخصی: بیشتر بر روی تجربیات و احساسات فردی شاعر تمرکز دارد، با نگاهی به دنیای درونی و عواطف پیچیده.

این ویژگی‌ها غزل معاصر را به سبکی پویا و تغییرپذیر تبدیل کرده که به خوبی منعکس‌کننده وضعیت‌ها و احساسات معاصر است.

نمونه ی یک غزل معاصر:

ما را غم نان و نمکی  داد به کشتن

سدیم که آن را ترکی داد به کشتن

 *

شاکی نشو از گله ی زاغان گرسنه

این مرزعه را آدمکی داد به کشتن

 *

چون حاصل ابر و مه و خورشید و فلک را

چیدیم و اگرچه، کپکی داد به کشتن

 *

می سوزم از اینکه گل نیلوفر ما را

توفان که نه باد خنکی داد به کشتن

 *

تا مقصد آزادی و پرواز و پرنده

خود را خود هر قاصدکی داد به کشتن

 *

آن بوسه که بر سنگ مزاری بزند یار

می خواست کند هر کمکی داد به کشتن

 *

آینده قطاری است که جامانده ی آن را

سرگیجه ی چرخ و فلکی داد به کشتن

 *

در خانه تو را دشمن دانای دغلکار

بی آنکه زند ناخنکی داد به کشتن

 *

با آنچه که وابسته ی آنیم ریا کرد

از ماست که ما را کلکی داد به کشتن.

شاعر: بهرام بهرامی