کتاب بهرام

سردترین نقطه‌ی ممکن در جهان، که به آن صفر کلوین یا حداقل صفر مطلق نیز گفته می‌شود، در حدود ۲۷۳٫۱۵۱۵ درجهٔ سانتیگراد منفی (حدود −273.15 درجه سانتیگراد) قرار دارد. این دما به عنوان دمای صفر مطلق شناخته می‌شود، که نقطه‌ای است که جسم در آن دارای انرژی حرکتی حداقل ممکن (صفر مطلق) است.

به دلیل وجود این حداقل دما، نمی‌توان دمایی سردتر از این را در جهان تصور کرد، زیرا این دما بازتابی از ویژگی‌های فیزیکی و مکانیک کوانتومی جسم‌هاست که در حالت صفر مطلق، جسم دیگر هیچ انرژی حرکتی فراهم نمی‌کند.

 دمای صفر مطلق به عنوان یک حد مهم در فیزیک شناخته شده است که نمایانگر حالتی است که جسم دیگر هیچ انرژی حرکتی اضافی ندارد و مولکول‌های آن در کمال استحاله و بی‌حرکت هستند. دمای صفر مطلق برابر با تقریباً -273.15 درجه سانتیگراد است و در کلوین‌ها به صورت 0 K نمایش داده می‌شود.

این دما در تمام ابعاد فیزیکی و شیمیایی اهمیت دارد و تأثیرات قابل‌توجهی بر روی خواص ماده دارد. به عنوان مثال:

1. حرکت مولکولی: در دمای صفر مطلق، مولکول‌ها تقریباً بی‌حرکت هستند و هیچ گونه جابجایی یا تکانه‌ای ندارند.

2. خواص مغناطیسی: برای بسیاری از مواد، دمای صفر مطلق نقطه‌ای است که خواص مغناطیسی به صورت قابل توجهی تغییر می‌کنند، مانند امکانات دیامغناطیسی که در آن جوش یا خنک شدن یک ماده در این دما تمام می‌شود.

3. فیزیک کوانتومی: در فیزیک کوانتومی، حالت‌های انرژی پایین‌تر در دمای صفر مطلق به یک دسته از حالات بنام حالت پایه کوانتومی که اغلب نقش اساسی در خواص ماده دارند و از جمله بسیاری از ویژگی‌های الکترونیکی و اپتیکی در کریستال‌ها دارند.