کتاب بهرام

تاریخچه تلویزیون رنگی به پیشرفت‌های زیادی در علم و فناوری برمی‌گردد. در ابتدا تلویزیون‌ها فقط تصاویر سیاه و سفید نمایش می‌دادند، اما با گذشت زمان فناوری‌هایی توسعه پیدا کردند که به تلویزیون‌ها اجازه می‌داد تا تصاویر رنگی را به نمایش بگذارند. در اینجا نحوه تغییر تلویزیون سیاه و سفید به تلویزیون رنگی را توضیح می‌دهیم:

1. مبانی تلویزیون سیاه و سفید

تلویزیون‌های اولیه فقط تصاویر سیاه و سفید پخش می‌کردند. این تلویزیون‌ها از یک لامپ اشعه کاتدی (CRT) استفاده می‌کردند که تصویری را بر روی یک صفحه فسفری نمایش می‌داد. در این سیستم، تصاویر به‌صورت سیگنال‌های الکترونیکی منتقل می‌شدند و به این ترتیب رنگ‌ها هنوز جایی در این فناوری نداشتند.

2. نیاز به تلویزیون رنگی

با پیشرفت‌های تکنولوژی، نیاز به تلویزیون رنگی برای پخش تصاویر زنده و جذاب‌تر احساس شد. تلویزیون رنگی امکان نمایش تصاویر با رنگ‌های مختلف را به بیننده می‌داد و تجربه تماشای تلویزیون را بهبود می‌بخشید.

3. اولین تلویزیون رنگی

اولین تلویزیون رنگی واقعی در دهه ۱۹۵۰ توسط کمپانی‌هایی مانند RCA در ایالات متحده و Philips در اروپا ساخته شد. برای ایجاد رنگ در تصاویر تلویزیونی، از فناوری‌های مختلفی استفاده شد، اما همه این فناوری‌ها یک هدف مشترک داشتند: تفکیک رنگ‌ها و سپس ترکیب آن‌ها برای ساخت تصویر رنگی.

4. چگونه تلویزیون رنگی کار می‌کند؟

برای نمایش تصاویر رنگی، تلویزیون باید سه رنگ اصلی (قرمز، سبز و آبی) را به‌طور هم‌زمان به نمایش بگذارد. این سیستم به سیستم RGB معروف است. در این سیستم، هر پیکسل از تصویر تلویزیونی به سه بخش تقسیم می‌شود که هر بخش یکی از رنگ‌های قرمز، سبز یا آبی را نشان می‌دهد.

فناوری CRT (تلویزیون لامپ کاتدی):

تلویزیون‌های CRT برای ایجاد رنگ از لامپ‌های فسفری رنگی استفاده می‌کردند. لامپ اشعه کاتدی (CRT) با استفاده از سه تفنگ الکترونی، سه رنگ قرمز، سبز و آبی را به صفحه فسفری شلیک می‌کرد. این سه رنگ پایه با هم ترکیب می‌شدند تا هر رنگ دلخواهی ایجاد کنند.

• هر پیکسل از یک صفحه تلویزیون CRT شامل سه نقطه بود: یکی قرمز، یکی سبز و یکی آبی.
• تفنگ‌های الکترونی هرکدام به‌طور جداگانه به این نقاط شلیک می‌کردند.
• در نتیجه، وقتی این نقاط به سرعت روشن و خاموش می‌شدند، چشم انسان آن‌ها را به‌طور هم‌زمان ترکیب کرده و تصویر رنگی را مشاهده می‌کرد.

5. پیشرفت‌های مهم در تلویزیون رنگی

• سیستم NTSC (National Television System Committee): این استاندارد در سال ۱۹۵۳ در ایالات متحده معرفی شد و اولین سیستم تلویزیون رنگی بود که در آن زمان استفاده می‌شد. این سیستم به‌طور خاص در آمریکا و برخی دیگر از کشورهای آمریکای شمالی رایج شد.

• سیستم PAL (Phase Alternating Line): این سیستم ابتدا در اروپا توسعه یافت و در بسیاری از کشورهای جهان جایگزین NTSC شد. PAL کیفیت تصویر بهتری داشت و از نظر رنگ‌ها دقیق‌تر بود.

• سیستم SECAM (Séquentiel Couleur à Mémoire): این سیستم توسط فرانسه توسعه یافت و در کشورهای مختلف اروپایی و برخی کشورهای آفریقایی و آسیایی به‌کار رفت. SECAM به‌طور خاص در نمایش دقیق رنگ‌ها طراحی شده بود.

6. تلویزیون‌های مدرن

با ظهور تلویزیون‌های LCD، LED، OLED و QLED، فناوری‌های رنگی به سطح جدیدی رسیدند. این تلویزیون‌ها دیگر به لامپ‌های کاتدی نیازی ندارند و با استفاده از فناوری‌های صفحه‌نمایش مسطح و پنل‌های نوری، کیفیت رنگ‌ها و وضوح تصویر به شدت بهبود یافته است.

نتیجه‌گیری

تلویزیون رنگی حاصل یک سری پیشرفت‌های علمی و مهندسی در زمینه پخش تلویزیونی و رنگ‌شناسی است. با ظهور فناوری‌های مختلف مانند RGB و استانداردهای مختلف تلویزیون رنگی، تلویزیون‌ها قادر شدند تا تصاویر رنگی را به‌طور واقعی و جذاب به نمایش بگذارند. این تغییرات باعث شد تا تجربه تماشای تلویزیون به‌طور کلی دگرگون شود و تلویزیون‌های رنگی به یکی از محصولات پرطرفدار در سراسر جهان تبدیل شوند.