تقسیم کار (Division of labor) یکی از مفاهیم اساسی در تحلیل توسعه اجتماعی و اقتصادی انسانهاست که به تدریج در تاریخ بشر شکل گرفته است. انسانهای اولیه ابتدا به صورت شکارچی-جمعآورنده زندگی میکردند و در آن دوران هنوز تقسیم کار پیچیدهای وجود نداشت. هر فرد به نوعی در تأمین نیازهای روزانه شرکت میکرد، اما این فعالیتها بیشتر بر اساس نیازهای اولیه مانند جستجو برای غذا و محافظت از خود در برابر خطرات بود.
مرحله نخست: دوران شکارچی-جمعآورنده
در این دوره، انسانها گروههایی کوچک بودند که به طور مشترک به فعالیتهایی نظیر شکار، جمعآوری گیاهان و میوهها، و ساخت پناهگاهها میپرداختند. تقسیم کار در این دوران ساده و ابتدایی بود، به طوری که اعضای گروهها بسته به جنسیت و تواناییهای جسمانی خود به فعالیتهای مختلف مشغول میشدند. به عنوان مثال، مردان معمولاً در شکار شرکت میکردند و زنان به جمعآوری میوهها و گیاهان میپرداختند. اما این تقسیم کار هنوز به صورت سازمان یافته و تخصصی نبود.
مرحله دوم: انقلاب کشاورزی و یکجانشینی
با آغاز کشاورزی و انتقال به زندگی یکجانشینی، جوامع انسانی تغییرات اساسی را تجربه کردند. کشاورزی امکان تولید بیشتر غذا را فراهم کرد و این تغییر، باعث ایجاد تغییرات در ساختار اجتماعی و اقتصادی جوامع شد. در این دوره، تقسیم کار آغاز شد و مردم شروع به تخصصی شدن در کارهای مختلف کردند.
در جوامع کشاورزی اولیه، برخی افراد به کشاورزی و دیگران به نگهداری دامها و تولید محصولات دیگر مشغول شدند. همچنین نیاز به ساخت ابزار و وسایل جدید برای کشاورزی، منجر به ظهور گروههای خاصی مانند صنعتگران و کارگران شد. این تقسیم کار به تدریج پیچیدهتر شد و هر فرد شروع به انجام کار خاصی در جامعه کرد.
مرحله سوم: توسعه شهرها و تقسیم کار تخصصی
با گسترش جوامع و تشکیل اولین شهرها، تقسیم کار به سطح جدیدی رسید. در شهرها، افراد شروع به تخصصی شدن در مشاغل مختلف کردند، مانند صنعتگران، بازرگانان، پزشکان و معلمان. این تقسیم کار تخصصی موجب افزایش بهرهوری و توسعه اقتصادی شد. برای مثال، در جوامع شهری، تولید کالاها به صورت انبوهتر و با استفاده از مهارتهای خاص انجام میشد و هر فرد به نوعی نقش خاص خود را در سیستم اقتصادی ایفا میکرد.
نتیجهگیری
تقسیم کار از دوران اولیه انسانها تا امروز یک روند تدریجی بوده است که با تغییرات اقتصادی، اجتماعی و فناوری همراه بوده است. از زندگی شکارچی-جمعآورنده تا جوامع پیچیده صنعتی و مدرن امروزی، تقسیم کار همواره یکی از عوامل اصلی توسعه و پیشرفت جوامع انسانی بوده است. تقسیم کار نه تنها به افزایش بهرهوری و کارایی کمک کرده است، بلکه باعث تنوع شغلی و ایجاد تخصصهای مختلف در جوامع نیز شده است.