گروه رنو یک شرکت خودروسازی چندملیتی فرانسوی است که در طراحی، توسعه فناوری و تولید انواع خودرو، کامیون، تراکتور، اتوبوس و خودروهای برقی فعالیت می‌کند. پیش‌تر، این شرکت در زمینه طراحی و تولید هواگرد و موتورهای هواگرد نیز مشغول بود. دفتر مرکزی رنو در شهر بولوین-بیانکور، فرانسه قرار دارد.
این شرکت در سال ۲۰۱۱، پس از گروه فولکس‌واگن و پژو سیتروئن، به‌عنوان سومین خودروساز بزرگ اروپا شناخته شد و هم‌اکنون در رتبه نهم بزرگترین شرکت‌های خودروسازی جهان قرار دارد. رنو به‌عنوان یکی از بازیگران برجسته در صنعت خودرو، مالک اکثریت سهام شرکت‌های مختلفی از جمله شرکت رومانیایی داچیا، شرکت ترکیه‌ای اویاک-رنو، شرکت کره‌ای رنو سامسونگ موتورز و شرکت ایرانی رنو پارس است. علاوه بر این، رنو ۴۳ درصد از سهام شرکت ژاپنی نیسان و ۲۵ درصد از شرکت روسی آوتوواز را در اختیار دارد. دولت فرانسه نیز با داشتن ۱۵ درصد از سهام این شرکت، بزرگترین سهام‌دار آن محسوب می‌شود.
شرکت رنو همچنین در دنیای موتوراسپرت و مسابقات اتومبیل‌رانی فعالیت گسترده‌ای دارد. تیم فرمول یک رنو، که یکی از موفق‌ترین تیم‌های تاریخ فرمول یک بوده، بخش مهمی از تاریخ این شرکت را در خود جای داده است. رنو با این دستاوردها و مشارکت‌های مختلف، به‌عنوان یک نام بزرگ در صنعت خودروسازی جهانی شناخته می‌شود.
تاریخچه شرکت رنو یکی از داستان‌های جذاب و تاثیرگذار در صنعت خودروسازی جهان است. این شرکت که در سال ۱۸۹۹ توسط لوئی رنو و برادرانش مارسل و فرناند تأسیس شد، امروز به یکی از بزرگترین و معتبرترین خودروسازان جهانی تبدیل شده است. در ادامه، مهم‌ترین مراحل تاریخ این شرکت را مرور خواهیم کرد:
تأسیس شرکت رنو (۱۸۹۹): شرکت رنو به‌طور رسمی در سال ۱۸۹۹ به‌وسیله لوئی رنو و دو برادرش مارسل و فرناند تأسیس شد. اولین خودروی تولیدی این شرکت، "رنو تیپ ای" نام داشت که در سال ۱۸۹۸ ساخته شد. این شرکت در ابتدا با سرمایه کوچک و در یک کارگاه محدود شروع به کار کرد.
اختراعات و پیشرفت‌های فنی (اوایل دهه ۱۹۰۰): در دهه اول قرن بیستم، رنو نوآوری‌های مهمی را در صنعت خودروسازی ارائه داد. یکی از این نوآوری‌ها، ثبت اختراع جعبه دنده رانش مستقیم بود که باعث تسهیل حرکت خودروها می‌شد. همچنین، در سال ۱۹۰۲ کارخانه رنو به وسعت ۷٫۵۰۰ متر مربع گسترش یافت و تولیدات این شرکت به‌طور قابل توجهی افزایش یافت.
مسابقات و گسترش بازار (۱۹۰۳-۱۹۰۷): رنو در عرصه مسابقات اتومبیل‌رانی نیز حضور داشت و توانست در مسابقات مهمی مانند پاریس-مادرید حضور پیدا کند. در سال ۱۹۰۵، این شرکت به‌طور گسترده تولید تاکسی‌ها را آغاز کرد و تا سال ۱۹۰۷ نیمی از تاکسی‌های شهر لندن از تولیدات رنو بودند.
نقش در جنگ جهانی اول (۱۹۱۴-۱۹۱۸): در دوران جنگ جهانی اول، رنو نقش مهمی در تأمین خودروهای نظامی ایفا کرد. از جمله دستاوردهای آن دوران، استفاده از ۵۰۰ تاکسی رنو برای حمل سربازان در پاریس و طراحی تانک‌های سبک در سال ۱۹۱۷ بود که در پیروزی نیروهای متفقین نقش اساسی داشت.
دوران پس از جنگ و مشکلات سیاسی (۱۹۴۰-۱۹۴۵): پس از جنگ جهانی اول، رنو همچنان به‌عنوان یکی از تولیدکنندگان بزرگ خودرو در فرانسه باقی ماند. اما پس از اشغال فرانسه توسط آلمان نازی در سال ۱۹۴۰، لوئی رنو از ساخت تانک برای آلمان امتناع کرد و کارخانه تحت کنترل آلمان قرار گرفت. در پی آزادسازی فرانسه، لوئی رنو به‌عنوان متهم به همکاری با نازی‌ها دستگیر شد و در زندان درگذشت.
ملی شدن رنو (۱۹۴۵): در پی مرگ لوئی رنو، دولت فرانسه تصمیم به ملی کردن شرکت رنو گرفت. این شرکت برای پنج دهه تحت کنترل دولت باقی ماند و همچنان به تولید خودروهای مختلف ادامه داد.
گسترش بین‌المللی و همکاری‌ها (۱۹۹۰-۲۰۰۰): در دهه‌های بعدی، رنو با خرید کارخانجات مختلف از جمله شرکت ماک در سال ۱۹۹۰ و خرید سهام نیسان در سال ۱۹۹۹، به گسترش جهانی خود ادامه داد. این همکاری‌ها باعث شد که رنو حضور خود را در بازارهای جهانی تقویت کند و تولید خودروهای مختلف از جمله خودروهای الکتریکی را آغاز نماید.
نوآوری‌ها و دستاوردهای جدید (۲۰۰۰ به بعد): در سال ۲۰۰۵، رنو با قهرمانی فرناندو آلونسو در مسابقات فرمول یک به موفقیت‌های جدیدی دست یافت. این شرکت همچنین در سال ۲۰۰۹ به تولید خودروهای الکتریکی روی آورد و با همکاری فرانس تلکوم اولین خودرو با سامانه ماهواره‌ای را تولید کرد.
حضور جهانی و رشد بیشتر: در حال حاضر، رنو به‌عنوان یکی از بزرگترین شرکت‌های خودروسازی در دنیا شناخته می‌شود و دفتر مرکزی آن در بیلانکورت، فرانسه واقع شده است. این شرکت در ۱۱۸ کشور حضور دارد و بیش از ۱۲۴ هزار نفر در آن مشغول به کار هستند.
شرکت رنو با تاریخچه‌ای پرفراز و نشیب، همواره در مسیر نوآوری و پیشرفت بوده است و به یکی از پیشگامان صنعت خودروسازی در سطح جهانی تبدیل شده است.