کتاب بهرام

آب یکی از ارزشمندترین و ضروری‌ترین منابع طبیعی برای حیات بر روی زمین است. در اینجا به چند حقیقت جالب و کمتر شناخته شده درباره آب می‌پردازیم که شاید تاکنون از آنها بی‌خبر بودید:

1. آب، ماده‌ای منحصر به فرد: آب تنها ماده‌ای است که در سه حالت مختلف – مایع، جامد (یخ) و گاز (بخار) – در طبیعت یافت می‌شود. این ویژگی باعث می‌شود که آب نقش‌های مختلفی در فرآیندهای زیست‌محیطی و جوی ایفا کند.

2. آب در بدن انسان: حدود 60% از وزن بدن انسان از آب تشکیل شده است. این میزان در نوزادان حتی به 75% نیز می‌رسد. آب در تنظیم دمای بدن، حمل مواد مغذی، و حذف سموم از بدن نقش کلیدی دارد.

3. آب، یک سیستم شگفت‌انگیز:

غروب آفتاب قرمز رنگ به دلیل پدیده‌ای به نام پراکنش رنگی است. زمانی که آفتاب در حال غروب است، نور آفتاب از طریق جریانی طولانیتر از هوا می‌گذرد تا به ما برسد. در این مسیر، نور آفتاب به ذرات موجود در جوی زمین می‌خورد. ذرات موجود در جو، به خصوص ذرات گرد و غبار و ذرات آبی، نور آفتاب را پراکنده کرده و اجزای مختلف طیف رنگی را به ما نشان می‌دهند.

اما طول موج‌های قرمز رنگ بیشترین قدرت پراکنش را دارند و

ابر یک توده از قطرات آب یا بلورهای یخ است که در جو زمین در حال تراکم و تشکیل است. ابرها از بخار آب یا کریستال‌های یخی که به صورت بخار به هوا منتقل شده‌اند، تشکیل می‌شوند. وقتی هوا در ارتفاعات بالا سردتر می‌شود، بخار آب تبدیل به قطرات آب یا بلورهای یخ می‌شود و ابرها شکل می‌گیرند. ابرها معمولاً به صورت توده‌های پف‌پفی یا لایه‌هایی از قطرات آب یا بلورهای یخ در آسمان دیده می‌شوند.

آنها می‌توانند به صورت پراکنده در آسمان پخش شوند یا به صورت مجموعه‌های بزرگتر و پوشا پدید آیند.

ابرها با هم در اندازه، شکل، ارتفاع، و ترکیب قطرات آب یا بلورهای یخی که آنها را تشکیل می‌دهند، تفاوت دارند. این تفاوت‌ها به عوامل مختلفی بستگی دارند که می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

1. رطوبت هوا: میزان بخار آب موجود در هوا تأثیر زیادی در تشکیل ابرها دارد. هوای با رطوبت بالا می‌تواند به تشکیل ابرهای پر از قطرات آب بیانجامد، در حالی که هوای خشک‌تر ممکن است به تشکیل ابرهای کمتر و پر از بلورهای یخ بیانجامد.

2. دما: دمای هوا نیز نقش مهمی در تشکیل و شکل‌گیری ابرها دارد. در ارتفاعات بالا، هوا سردتر است

جزر و مد (به انگلیسی : Tides) هنگامی رخ می‌دهد که توده‌های آب در دریاها و اقیانوس‌ها که به سمت ماه نزدیک‌ترند، تحت تأثیر نیروی گرانش ماه، به سمت بالا حرکت می‌کنند، در حالی که توده‌های آب در سمت دیگر کره زمین بالا نمی‌آیند. بالا رفتن سطح آب به نام مد و پایین آمدن آن به نام جزر شناخته می‌شود. این پدیده در کتاب‌های علوم پایه هفتم و نهم معرفی شده است.

"جزر" به انگلیسی "low tide" و "مد" به انگلیسی "high tide" گفته می‌شود.

در برابر نیروی جاذبه ماه، دریاها نسبت به خشکی‌ها واکنش بیشتری نشان می‌دهند و به راحتی تغییر می‌کنند.

برای حفظ سلامتی، خواب آرام و کافی بسیار اهمیت دارد. در هر شب، بدن ما به تغییرات و فرآیندهای مختلفی در زمان خواب مشغول است که برای سالم زیستن لازم است به آن‌ها توجه کنیم.

ساعات 9 تا 11 شب:
در این بازه زمانی، بدن به از بین بردن مواد سمی و غیر ضروری می‌پردازد که توسط آنتی اکسیدان‌ها انجام می‌شود. این فرآیند برای بهبود سلامتی عمومی بسیار حیاتی است، بنابراین موقع خواب باید در آرامش و آرامش خاطر باشیم.

ساعات 11 شب تا 1 صبح:

اسپند (نام علمی: Peganum harmala) یک گیاه خوش‌بو و دارای ارزش طبیعی است که در سنت‌های مختلف به کار می‌رود. این گیاه در ایران و مناطق دیگری از آسیا پرورش داده می‌شود و بخش‌های مختلف آن مانند ریشه، ساقه و بذرهایش از نظر طبی خواص مفیدی دارند. برخی از کاربردهای اسپند شامل ضدعفونی کنندگی، آرامش بخشی، کمک به هضم، و حتی برای درمان برخی از مشکلات پوستی می‌باشد. در طول تاریخ، اسپند در آیین‌ها، مراسمات و همچنین به عنوان یکی از عناصر مهم در طب سنتی مورد استفاده قرار گرفته است.

 اسپند یک گیاه ارزشمند با خواص بسیاری است که در فرهنگ و سنت‌های مختلف جایگاه ویژه‌ای دارد. این گیاه از جنس Peganum harmala  بوده و

اختراعی منسوب به ارشمیدس که در گذشته از آن برای آبیاری و بالا کشیدن آبهای زیر زمینی استفاده می‌کردند. به شکل لوله‌ای مارپیچ بود که محور آن زاویه‌ای ۴۵ درجه با راستای افقی می‌ساخت. یک سر پیچ در مخزن آب قرار داشت، با چرخاندن پیچ آب از لوله بالا می‌رفت. برخی از محققان معتقند که نوع دیگری از این پیچ برای آبیاری باغهای معلق بابل استفاده می‌شده‌است. او مخترع پمپ انتقال مایعات که پیچ ارشمیدس نام دارد، می باشد. او پس از کشف پیچ ارشمیدس تا ساعت ها از خوشحالی دور میدانی می دوید.ارشمیدس هم چنین قانون اهرم ها را کشف نموده است. ارشمیدس تا لحظه ی مرگ به مطالعه هندسه پرداخت.

دلفین‌ها به طور طبیعی دارای ویژگی‌های زیستی مشابه با نهنگ‌ها و گرازماهی‌ها هستند، اما از آن‌ها کوچک‌ترند و بیشتر در آب زندگی می‌کنند.

از لحاظ تکاملی، دلفین‌ها از جفت‌سم‌سانانی تبارکشیده‌اند که حدود ۵۰ میلیون سال پیش از خشکی به دریا وارد شدند. این تکامل آن‌ها را به تطبیق با محیط دریایی و تکامل به عنوان حیواناتی کاملاً آبزیانه ترغیب کرده است.

در حال حاضر، حدود ۴۰ گونه دلفین شناخته شده‌اند که در ۱۷ سرده مختلف دسته‌بندی شده‌اند. این گونه‌ها از لحاظ فیزیولوژیکی و رفتاری متنوعی دارند و در مناطق مختلف اقیانوس‌ها و دریاها گسترش یافته‌اند.

چرا به دلفین می گویند دلفین؟ 

سیاراتی که به دور ستارگان اولیه در گردش بوده‌اند، می‌توانستند قابل سکونت باشند و این، دلایل وجود چندجهانی را به چالش می‌کشد. 

موجودات فضایی ممکن است در مراحل اولیهٔ جهان وجود داشته‌باشند. بر اساس محاسباتی، آب مایع به عنوان شرط ضروری برای وجود حیات، ممکن است فقط 15 میلیون سال پس از انفجار بزرگ، بر روی سیارات سنگی شکل گرفته باشد.

آبراهام لوئب، ستاره‌شناس از دانشگاه هاروارد، فرضیاتی را مطرح کرده که در جهان اولیه،