اسیر بند محبّت گرفته خو به غمت
منم که سینه سپردم به خنجر ستمت
♣
مباد جای تو خالی میان خاطره ها
همیشه بر دل من باد سایه ی قدمت
♣
مرا به وصل و به هجران سر تمنّا نیست
سر رضای تو ام تا چه می کند کَرَمَت
♣
در آتش دلم ای چشمه ی امید بجوش
که جان و دل نسپارم به چشمه سار غمت
♣
ز مهر و آشتی ات خسته خاطرم چه کنم
ز فتنه های زیاد و ز لطف های کمت
مریم ساوجی