کتاب بهرام

 آلبرت اینشتین، فیزیکدان برجسته و نظریه‌پرداز برجسته آلمانی-سوئیسی بود که به عنوان یکی از ذهن‌های برجسته قرن بیستم شناخته می‌شود. او به خاطر نظریه نسبیت خاص و نظریه نسبیت عام، جایزه نوبل فیزیک را دریافت کرد. اما انیشتین برای رانتدگی معروف نبود. در واقع، انیشتین به عنوان یک فیزیکدان و عالم برجسته، به عنوان یک شخصیت علمی و آکادمیک معروف است و اصولاً به دنبال فعالیت‌های سیاسی و رانتدگی نبود. انیشتین به دلیل داشتن دیدگاه‌های سیاسی و اجتماعی منحصر به فرد، در برخی مواقع در مورد مسائل اجتماعی و سیاسی نظراتی ابراز می‌کرد، اما او بیشتر به عنوان یک عالم و محقق در زمینه فیزیک شناخته می‌شود تا رانتدگی.

پیلاتر اهل فرانسه بود. او در سال ۱۷۵۳ در شهر لا مانش در فرانسه متولد شد و طی زندگی خود در این کشور فعالیت کرد. پیلاتر به عنوان یک مخترع و پیشرو در زمینه پرواز و پاراشوت‌سازی در فرانسه شناخته شده است و نقش مهمی در توسعه تکنولوژی‌های پروازی در این کشور داشت.

ژان-فرانسوا پیلاتر دو روزیه (Jean-François Pilâtre de Rozier) یکی از پیشگامان هوانوردی و اولین انسانی است که به طور موفقیت‌آمیز با یک بالن هوای گرم پرواز کرد. زندگی و دستاوردهای او در تاریخ هوانوردی و پیشرفت‌های علمی تأثیرگذار بوده است. در اینجا به طور مفصل‌تری به زندگی و کارهای این شخصیت برجسته پرداخته می‌شود.

1. زندگی و تحصیلات اولیه

ژان-فرانسوا پیلاتر دو روزیه در تاریخ 30 مارس 1754 در شهر بوردو، فرانسه به دنیا آمد. او تحصیلات خود را در رشته‌های مختلف به ویژه در زمینه علوم طبیعی و فیزیک گذراند. پیلاتر دو روزیه ابتدا به تحصیل در رشته فلسفه و فیزیک پرداخته و در دانشگاه‌های مختلف فرانسه تحصیل کرد. علاقه و اشتیاق او به علم، به ویژه در زمینه‌های تجربی و آزمایشات علمی، باعث شد که او به سرعت در دایره علمی و فرهنگی آن زمان شناخته شود.

2. آغاز علاقه‌مندی به هوانوردی

برتراند راسل: «در چنین جهان متناقض خدایی نمی‌توان پیدا کرد؛ بلکه شیطانی متلون‌المزاج با یک هیئت ابلیسی می‌تواند چنین جهانی را بیافریند.»

برتراند راسل، فیلسوف، ریاضی‌دان و نویسنده‌ی برجسته‌ی انگلیسی، در طول زندگی خود به مسائل فلسفی و دینی بسیاری پرداخته است. یکی از مهم‌ترین مباحثی که راسل به آن توجه کرده است، مسئله‌ی وجود خدا و تناقضات مربوط به آن است. در جمله‌ای که ذکر کرده‌ است:

«در چنین جهان متناقض خدایی نمی‌توان پیدا کرد؛ بلکه شیطانی متلون‌المزاج با یک هیئت ابلیسی می‌تواند چنین جهانی را بیافریند.»

راسل به طور غیرمستقیم به نقد ایده‌های مذهبی و خداشناسی پرداخته است و به چالش کشیدن برخی از مفاهیم کلاسیک خدا و تناقضات موجود در این دیدگاه‌ها اشاره دارد. برای درک بهتر نظر راسل در مورد خدا و جهان، ابتدا باید به چند جنبه از فلسفه‌ی او و نقدهایش نسبت به دین توجه کرد.

1. نقد راسل به مفاهیم سنتی خدا

برتراند راسل، فیلسوف برجسته قرن بیستم، همواره در نقد مذهب و تاثیرات آن بر انسان‌ها، به شیوه‌ای صریح و بی‌پرده سخن گفته است. او مذهب را نه تنها یک باور معنوی، بلکه به عنوان پدیده‌ای اجتماعی و روان‌شناختی می‌بیند که بیشتر بر اساس ترس و احساسات شکل می‌گیرد تا استدلال‌های عقلانی. راسل در جملات خود، مذهب را به عنوان بیماری‌ای که موجب رنج و درد می‌شود، توصیف کرده و به نقد باورهایی پرداخته است که برای توجیه آن به کار می‌روند. او بر این باور است که پذیرش مذهب، بیشتر نتیجه احساسات و نیازهای روانی فردی است تا نتیجه تحلیل منطقی و فلسفی. این دیدگاه‌ها نه تنها راسل را به یکی از برجسته‌ترین مخالفان مذهب در دوران خود تبدیل کرده، بلکه چالش‌های عمیقی را در باب معنای زندگی و جایگاه باورهای دینی در دنیای مدرن مطرح کرده است.

• «مذهب، بیش از هرچیز متکی به ترس بوده و بر مبنای ترس استوار است.»
• «من مذهب را به دیده یک بیماری و منشأ رنج‌های بی‌شمار می‌نگرم.»
• «فکر نمی‌کنم دلیل واقعی اینکه مردم مذهب را می‌پذیرند هیچ ربطی به استدلال داشته باشد. آن‌ها مذهب را به دلایل احساسی می‌پذیرند. بسیار گفته می‌شود که خیلی اشتباه است که به مذهب حمله کنیم، زیرا مذهب افراد را بافضیلت می‌سازد. به من نیز گفته شده‌است؛ اما چنین چیزی ندیده‌ام.»

مطالب مرتبط:

بیوگرافی برتراند راسل

قوری راسل

معرفی و دانلود رایگان کتاب « دنیایی که من می شناسم» اثر برتراند راسل

نظریه تجزیه منطقی راسل (Logical Atomism)

معرفی و دانلود رایگان کتاب « چرا مسیحی نیستم» اثر برتراند راسل

نظر برتراند راسل درباره ی تبلیغات و چگونگی باور کردن

نظر برتراند راسل در مورد تعصب به باورهای حزبی

نظر برتراند راسل در مورد وجود خدا

نظر برتراند راسل در مورد دین

نظر برتراند راسل در مورد اندیشه و ترس انسان از اندیشیدن

برتراند راسل: «آنچه از فنِّ تبلیغات می‌آموزیم این است که هر موضوعی را می‌توان به اکثریت مردم قبولاند به‌شرطی که چندین بار به نحوی تکرارش کنیم که در حافظهٔ آنان حک شود. ما غالب چیزها را باور داریم فقط به این علّت که چندین بار با لحن تأییدآمیزی دربارة آن‌ها شنیده‌ایم: حتّی به خاطر نمی‌آوریم که کجا و چرا موردِ تأیید واقع شده‌اند، از این روست که نمی‌توانیم به نقدِ آن‌ها بپردازیم، حتّی وقتی که هیچ پشتوانة منطقی مؤید آن‌ها نبوده و تأییدشان از طرف اشخاص ذی‌نفع ابراز شده باشد.»

برتراند راسل، فیلسوف و نظریه‌پرداز برجسته قرن بیستم، در آثار خود به تحلیل مسایل مختلف اجتماعی و روان‌شناختی پرداخته است. یکی از موضوعات مهمی که راسل در آن به نقد پرداخته، اثرات تبلیغات بر اندیشه و باورهای انسان‌ها است. او در این زمینه با تأکید بر تأثیر تکرار و تبیین‌های تأییدآمیز، نشان می‌دهد که چگونه تبلیغات می‌توانند نظرات و باورهای مردم را شکل دهند، حتی زمانی که این باورها فاقد پشتوانه منطقی و مستندات کافی باشند.

تکرار و تأثیر آن بر باورها

رساله راسل دربارهٔ تبلیغات در واقع هشداردهنده‌ای است در برابر تأثیرات منفی و پنهان تکرار پیام‌های تبلیغاتی بر ذهن انسان. او در این گفتهٔ معروف خود اشاره می‌کند که:

«هر موضوعی را می‌توان به اکثریت مردم قبولاند به‌شرطی که چندین بار به نحوی تکرارش کنیم که در حافظهٔ آنان حک شود.»

برتراند راسل : انسان‌ها بیش از هر چیز دیگر، از اندیشیدن وحشت دارند، بیش از فقر، حتی بیش از مرگ. «اندیشه» انقلاب می‌کند، از تخت به زیر می‌کشد و نابود می‌سازد. امتیازات دروغین، سنن و عرف جوامع، و عادات راحت طلبانهٔ انسان‌ها را، بدون ذره‌ای رحم، از دم تیغ می‌گذراند. هیچ قانونی را به رسمیت نمی‌شناسد؛ آنارشیست است. مراجع قانونی را به پشیزی نمی‌انگارد و بر خرد کهن نیز وقعی نمی‌نهد. اندیشه به سادگی در گودال جهنم می‌نگرد و هراسی او را فرا نمی‌گیرد. بشر، لکه کوچکی مغروق در ژرفای بی پایانی از سکوت است؛ اندیشه این را می‌بیند و با این حال، غرورمندانه خود را به نمایش می‌گذارد، گویی ارباب کائنات است. «اندیشه» چالاک، آزاد و عظیم است، یگانه روشنایی این جهان و بزرگ‌ترین مایه فخر بشر.

این متن از برتراند راسل که در آن به ماهیت اندیشه و تفکر انسان‌ها پرداخته شده، به نوعی بیانگر نگرش فلسفی او به قدرت و خطرات اندیشه است. برای تفسیر کامل این عبارت، می‌توان نکات مختلفی را بررسی کرد:

1. وحشت از اندیشیدن: راسل ابتدا اشاره می‌کند که انسان‌ها از اندیشیدن بیشتر از هر چیز دیگری، حتی از فقر و مرگ، می‌ترسند.

برتراند راسل: یکی از مظاهر غلو درتعصب عبارت از این است که احساس مطبوع کار دسته جمعی را بوجود آورد. گروهی که نسبت به مسئله خاصی تعصب داشته باشند احساس آرامش می‌کنند و یک نوع برادری و هم پشتی آنها را در مسئله مورد بحث، تحریص و تشویق می‌کند. همه افراد گروه نسبت به اهداف و خواستهای مشترک تحریک و بسیج می‌شوند. شما می‌توانید در کلیه احزاب سیاسی یک گروه متعصب را پیدا کنید که افراد آن نسبت بهم معاونت داشته و در آرامش خاطر بسر می‌برند،ولی وقتی که این گرایش توسعه پیدا می‌کند و با کینه گروهی دیگر درهم می‌آمیزد آنوقت است که تعصب شکوفا شده و مظاهر آن آشکار می‌شود.

نظر برتراند راسل در مورد دین : «دفاع از هیچ دینی طبق موازین عقلانی مقدور نیست. بلکه باید از راه تبلیغ و در صورت لزوم با توسل به جنگ از آن حمایت نمود.»

برتراند راسل، فیلسوف برجسته بریتانیایی و یکی از مهم‌ترین چهره‌های فلسفه قرن بیستم، نظرات خود را در مورد دین به وضوح و با نقدهایی تند بیان کرده است. راسل نه تنها در زمینه‌های فلسفه منطقی و ریاضی تاثیرگذار بود، بلکه در مورد مسائل اجتماعی، سیاسی و دینی نیز دیدگاه‌های مهمی داشت. در اینجا به طور مفصل به نظرات راسل در مورد دین خواهیم پرداخت.

1. نقد راسل به دین:

راسل به‌طور کلی از دین به عنوان یک نظام فکری که مبتنی بر ایمان است، انتقاد می‌کرد. وی در آثار متعدد خود به ویژه در کتاب مشهورش "چرا من یک مسیحی نیستم" (Why I Am Not a Christian) به تفصیل به بررسی و نقد ادیان و باورهای دینی پرداخت.

راسل معتقد بود که دین به‌ویژه در شکل‌های سازمان‌یافته‌اش به عنوان یک نهاد اجتماعی، بیشتر به تداوم قدرت و کنترل بر مردم می‌پردازد تا به دنبال حقیقت یا راهنمایی معنوی باشد. او اعتقاد داشت که بسیاری از آموزه‌های دینی بر پایه عقلانیت نیستند و نمی‌توانند به‌طور منطقی یا علمی اثبات شوند.

2. چرا من یک مسیحی نیستم:

کتاب "چرا من یک مسیحی نیستم" که راسل در سال 1927 منتشر کرد، یکی از مهم‌ترین آثار وی در زمینه نقد دین است. در این کتاب، راسل دلایل متعددی برای ترک مسیحیت و رد باورهای دینی ارائه می‌دهد. برخی از مهم‌ترین دلایل او عبارتند از: