کتاب بهرام

روش‌های کمی (Quantitative Methods) در جامعه‌شناسی به مجموعه‌ای از تکنیک‌ها و رویکردها اشاره دارد که برای جمع‌آوری و تحلیل داده‌های عددی استفاده می‌شوند. این روش‌ها به پژوهشگران این امکان را می‌دهند که الگوها و روابط میان متغیرها را به طور دقیق بررسی کنند. در ادامه به برخی از این روش‌ها و مفاهیم کلیدی مرتبط با آن‌ها اشاره می‌کنم:

1. پرسشنامه‌ها (Surveys)

پرسشنامه‌ها یکی از متداول‌ترین ابزارهای جمع‌آوری داده‌های کمی هستند. این ابزار به پژوهشگران کمک می‌کند تا نظرات، رفتارها و ویژگی‌های جمعیت مورد مطالعه را به صورت عددی جمع‌آوری کنند.

2. آمار توصیفی (Descriptive Statistics)

این بخش به تحلیل داده‌ها به منظور توصیف ویژگی‌های اصلی آن‌ها می‌پردازد. شامل شاخص‌های مرکزی (مانند میانگین، میانه، و مد) و شاخص‌های پراکندگی (مانند انحراف معیار و واریانس) است.

3. آمار استنباطی (Inferential Statistics)

این روش‌ها به پژوهشگران این امکان را می‌دهند که از نمونه‌ها به کل جامعه تعمیم دهند. این شامل آزمون‌های فرضیه (Hypothesis Testing) و تحلیل‌های رگرسیون (Regression Analysis) است.

4. تحلیل رگرسیون (Regression Analysis)

این روش برای بررسی روابط میان یک یا چند متغیر مستقل (Independent Variables) و یک متغیر وابسته (Dependent Variable) استفاده می‌شود. تحلیل رگرسیون می‌تواند به پیش‌بینی نتایج کمک کند.

5. تحلیل همبستگی (Correlation Analysis)

این روش به بررسی رابطه بین دو یا چند متغیر می‌پردازد و مشخص می‌کند که آیا تغییر در یک متغیر با تغییر در متغیر دیگر مرتبط است یا خیر.

6. تحلیل مقطعی (Cross-Sectional Analysis)

این نوع تحلیل به بررسی داده‌ها در یک نقطه زمانی خاص می‌پردازد و به پژوهشگران این امکان را می‌دهد که وضعیت جامعه را در آن زمان خاص مورد بررسی قرار دهند.

7. تحلیل طولی (Longitudinal Analysis)

این روش به جمع‌آوری داده‌ها در طول زمان می‌پردازد و به پژوهشگران این امکان را می‌دهد که تغییرات و روندها را در طول زمان بررسی کنند.

8. مدل‌سازی معادلات ساختاری (Structural Equation Modeling - SEM)

این روش به تحلیل روابط پیچیده بین متغیرهای مختلف کمک می‌کند و می‌تواند به بررسی تأثیرات مستقیم و غیرمستقیم بین متغیرها بپردازد.

9. تحلیل شبکه (Network Analysis)

این روش به بررسی روابط و تعاملات میان افراد یا گروه‌ها در یک شبکه اجتماعی می‌پردازد و می‌تواند به شناسایی الگوهای ارتباطی کمک کند.

نتیجه‌گیری

روش‌های کمی در جامعه‌شناسی ابزارهای قدرتمندی برای تحلیل داده‌ها و درک الگوها و روابط اجتماعی هستند. این روش‌ها به پژوهشگران کمک می‌کنند تا نتایج علمی و قابل اعتمادی تولید کنند و به درک بهتری از پدیده‌های اجتماعی دست یابند.

روش‌های کیفی (Qualitative Methods) در جامعه‌شناسی

روش‌های کیفی یکی از رویکردهای اصلی در پژوهش‌های اجتماعی و جامعه‌شناسی هستند که به بررسی عمیق و تفصیلی پدیده‌های اجتماعی می‌پردازند. این روش‌ها به پژوهشگران این امکان را می‌دهند که به درک عمیق‌تری از رفتارها، تجربیات و معانی اجتماعی بپردازند. در ادامه، به بررسی روش‌های کیفی در جامعه‌شناسی، ویژگی‌ها، مزایا و معایب آن‌ها خواهیم پرداخت.

۱. تعریف و ویژگی‌ها

روش‌های کیفی به مجموعه‌ای از تکنیک‌ها و رویکردها اطلاق می‌شود که به جمع‌آوری و تحلیل داده‌های غیر عددی (Non-numerical Data) می‌پردازند. این روش‌ها به پژوهشگران کمک می‌کنند تا به درک عمیق‌تری از تجارب انسانی، روابط اجتماعی و ساختارهای فرهنگی بپردازند. ویژگی‌های کلیدی این روش‌ها عبارتند از:

توجه به معانی و تجربیات: روش‌های کیفی بر درک معانی و تجربیات افراد تمرکز دارند و به جای عددی کردن داده‌ها، به تحلیل عمیق محتوا می‌پردازند.
انعطاف‌پذیری: این روش‌ها به پژوهشگران این امکان را می‌دهند که در طول فرآیند تحقیق تغییراتی در رویکرد خود ایجاد کنند و به موضوعات جدیدی بپردازند.
تحلیل عمیق: پژوهشگران با استفاده از روش‌های کیفی می‌توانند به تحلیل عمیق‌تری از داده‌ها بپردازند و الگوهای پیچیده اجتماعی را شناسایی کنند.
۲. انواع روش‌های کیفی

روش‌های کیفی در جامعه‌شناسی شامل انواع مختلفی هستند که هر کدام ویژگی‌ها و کاربردهای خاص خود را دارند:

مصاحبه‌های عمیق (In-depth Interviews):

این روش شامل گفتگوهای رو در رو با شرکت‌کنندگان است که به پژوهشگران این امکان را می‌دهد تا به جزئیات و تجربیات شخصی افراد بپردازند.

گروه‌های متمرکز (Focus Groups):

در این روش، یک گروه از افراد به بحث و تبادل نظر در مورد یک موضوع خاص می‌پردازند. این روش به پژوهشگران کمک می‌کند تا نظرات و احساسات گروهی را شناسایی کنند.

مشاهده مشارکتی (Participant Observation):

پژوهشگر به عنوان یک عضو از جامعه مورد مطالعه در فعالیت‌های روزمره شرکت می‌کند و به جمع‌آوری داده‌ها می‌پردازد. این روش به درک عمیق‌تری از رفتارها و تعاملات اجتماعی کمک می‌کند.

تحلیل محتوا (Content Analysis):

این روش به تحلیل متون، تصاویر و سایر رسانه‌ها می‌پردازد. پژوهشگران می‌توانند الگوها و مضامین موجود در داده‌ها را شناسایی کنند.

مطالعات موردی (Case Studies):

در این روش، پژوهشگران به بررسی عمیق یک مورد خاص (مانند یک فرد، گروه یا سازمان) می‌پردازند تا درک بهتری از پدیده‌های اجتماعی به دست آورند.
۳. مزایا و معایب روش‌های کیفی

مزایا:

درک عمیق: روش‌های کیفی به پژوهشگران این امکان را می‌دهند که به درک عمیق‌تری از تجربیات و معانی اجتماعی بپردازند.
انعطاف‌پذیری: این روش‌ها به پژوهشگران اجازه می‌دهند که در طول فرآیند تحقیق به موضوعات جدید بپردازند و تغییراتی در رویکرد خود ایجاد کنند.
تحلیل پیچیدگی‌ها: روش‌های کیفی می‌توانند به تحلیل پیچیدگی‌های اجتماعی و فرهنگی کمک کنند که در روش‌های کمی قابل مشاهده نیستند.

معایب:

عدم قابلیت تعمیم: داده‌های کیفی معمولاً به صورت محدود جمع‌آوری می‌شوند و بنابراین ممکن است نتوان آن‌ها را به جمعیت‌های بزرگ‌تر تعمیم داد.
زمان‌بر بودن: جمع‌آوری و تحلیل داده‌های کیفی معمولاً زمان‌بر و پرهزینه است.
تأثیر پژوهشگر: در روش‌های کیفی، نظرات و پیش‌فرض‌های پژوهشگر می‌تواند بر نتایج تأثیر بگذارد و ممکن است باعث بروز سوگیری (Bias) شود.
۴. نتیجه‌گیری

روش‌های کیفی در جامعه‌شناسی ابزارهای قدرتمندی برای درک عمیق‌تر از رفتارها، تجربیات و معانی اجتماعی هستند. این روش‌ها با توجه به ویژگی‌های خاص خود، به پژوهشگران این امکان را می‌دهند که به تحلیل‌های عمیق‌تری از پدیده‌های اجتماعی بپردازند. با این حال، پژوهشگران باید به مزایا و معایب این روش‌ها توجه کنند و در انتخاب روش مناسب برای تحقیق خود دقت کنند. در نهایت، ترکیب روش‌های کیفی و کمی می‌تواند به درک جامع‌تری از پدیده‌های اجتماعی منجر شود.

مهاجرت (Migration) در جامعه

مهاجرت به معنای جابه‌جایی افراد یا گروه‌ها از یک مکان به مکان دیگر است و می‌تواند به دلایل مختلفی از جمله اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و زیست‌محیطی انجام شود. این پدیده تأثیرات عمیقی بر جوامع مهاجر و جوامع میزبان (Host Communities) دارد. در ادامه به بررسی جوانب مختلف مهاجرت و تأثیرات آن بر جامعه می‌پردازیم.

1. انواع مهاجرت (Types of Migration)
مهاجرت داخلی (Internal Migration): جابه‌جایی افراد در درون یک کشور، مانند انتقال از یک شهر به شهر دیگر.
مهاجرت بین‌المللی (International Migration): جابه‌جایی افراد از یک کشور به کشور دیگر.
مهاجرت اجباری (Forced Migration): جابه‌جایی اجباری افراد به دلیل جنگ، آزار و اذیت یا بلایای طبیعی.
مهاجرت داوطلبانه (Voluntary Migration): جابه‌جایی افراد به دلایل اقتصادی یا اجتماعی، مانند جستجوی شغل بهتر.
2. دلایل مهاجرت (Reasons for Migration)
دلایل اقتصادی (Economic Reasons): جستجوی فرصت‌های شغلی بهتر، افزایش درآمد و بهبود شرایط زندگی.
دلایل اجتماعی (Social Reasons): پیوستن به خانواده، تحصیلات بهتر و بهبود کیفیت زندگی.
دلایل سیاسی (Political Reasons): فرار از جنگ، آزار و اذیت سیاسی و جستجوی آزادی‌های مدنی.
دلایل زیست‌محیطی (Environmental Reasons): فرار از بلایای طبیعی، تغییرات اقلیمی و شرایط نامساعد زیست‌محیطی.
3. تأثیرات مهاجرت بر جامعه (Impacts of Migration on Society)

تأثیرات اقتصادی (Economic Impacts):

توسعه اقتصادی (Economic Development): مهاجرت می‌تواند به رشد اقتصادی و افزایش نیروی کار در جوامع میزبان کمک کند.
تغییرات در بازار کار (Labor Market Changes): ورود مهاجران می‌تواند منجر به رقابت در بازار کار شود و در برخی موارد به کاهش دستمزدها منجر گردد.

تأثیرات اجتماعی (Social Impacts):

تنوع فرهنگی (Cultural Diversity): مهاجرت می‌تواند به افزایش تنوع فرهنگی (Cultural Diversity) و تبادل فرهنگی (Cultural Exchange) بین جوامع منجر شود.
چالش‌های اجتماعی (Social Challenges): ممکن است مهاجران با تبعیض، نژادپرستی و چالش‌های اجتماعی دیگر مواجه شوند.

تأثیرات سیاسی (Political Impacts):

تغییرات در سیاست‌های مهاجرت (Changes in Migration Policies): افزایش مهاجرت می‌تواند منجر به تغییرات در سیاست‌های مهاجرتی کشورها شود.
تأثیر بر روابط بین‌الملل (Impact on International Relations): مهاجرت می‌تواند روابط بین کشورها را تحت تأثیر قرار دهد و به همکاری یا تنش‌های بین‌المللی منجر شود.
4. چالش‌ها و فرصت‌ها (Challenges and Opportunities)

چالش‌ها (Challenges):

ادغام اجتماعی (Social Integration): ادغام مهاجران در جامعه میزبان می‌تواند چالش‌های خاصی را به همراه داشته باشد.
دسترسی به خدمات (Access to Services): مهاجران ممکن است در دسترسی به خدمات بهداشتی، آموزشی و اجتماعی با مشکل مواجه شوند.

فرصت‌ها (Opportunities):

نوآوری و کارآفرینی (Innovation and Entrepreneurship): مهاجران می‌توانند به عنوان کارآفرینان (Entrepreneurs) و نوآوران (Innovators) به توسعه اقتصادی کمک کنند.
تقویت جامعه (Community Strengthening): تنوع فرهنگی می‌تواند به تقویت جامعه و ایجاد روابط مثبت بین افراد منجر شود.
نتیجه‌گیری

مهاجرت پدیده‌ای پیچیده است که تأثیرات عمیق و گسترده‌ای بر جوامع دارد. در حالی که مهاجرت می‌تواند به عنوان یک فرصت برای توسعه اقتصادی و اجتماعی تلقی شود، اما همچنین چالش‌هایی را نیز به همراه دارد که نیاز به مدیریت و برنامه‌ریزی مناسب دارد. در نهایت، درک بهتر از این پدیده می‌تواند به سیاست‌گذاران و جامعه کمک کند تا با چالش‌ها و فرصت‌های مرتبط با مهاجرت به‌خوبی روبه‌رو شوند.

فرهنگ (Culture) به مجموعه‌ای از ویژگی‌ها، باورها، رفتارها، آداب و رسوم (customs)، هنرها (arts)، ارزش‌ها (values)، زبان (language)، و شیوه‌های زندگی (lifestyle) یک گروه خاص از مردم اشاره دارد. فرهنگ شامل تمام جنبه‌های زندگی اجتماعی و فردی انسان‌ها می‌شود و می‌تواند به شکل‌های مختلفی از جمله مذهب (religion)، تاریخ (history)، و حتی سیاست (politics) تجلی پیدا کند.

اجزای اصلی فرهنگ  

آداب و رسوم (Customs): رفتارها و سنت‌های خاصی که در یک جامعه یا گروه خاص رایج است. این می‌تواند شامل جشن‌ها، مراسم و رفتارهای روزمره باشد.

زبان (Language): وسیله‌ای برای ارتباط (communication) که به انتقال فرهنگ، ارزش‌ها و تاریخ یک جامعه کمک می‌کند.

هنر (Arts): شامل موسیقی (music)، نقاشی (painting)، ادبیات (literature)، و سایر اشکال خلاقیت که بیانگر احساسات و تجربیات انسانی است.

ارزش‌ها (Values): اصول و اعتقادات بنیادی که رفتار و تصمیم‌گیری‌های افراد را شکل می‌دهد. این ارزش‌ها می‌توانند اخلاقی (moral)، اجتماعی (social)، یا اقتصادی (economic) باشند.

مذهب (Religion): سیستم‌های اعتقادی که به سوالات بنیادی زندگی پاسخ می‌دهند و می‌توانند به شکل‌گیری هویت فرهنگی کمک کنند.

تاریخ (History): تجارب و وقایعی که به شکل‌گیری فرهنگ و هویت یک جامعه کمک می‌کند.

اهمیت فرهنگ

فرهنگ نقش بسیار مهمی در شکل‌دهی به هویت فردی و اجتماعی (social identity) دارد. این امر به افراد کمک می‌کند تا درک بهتری از جایگاه خود در جامعه داشته باشند و ارتباطات عمیق‌تری با دیگران برقرار کنند. همچنین، فرهنگ می‌تواند به عنوان یک منبع غنی از دانش (knowledge) و تجربه (experience) عمل کند که نسل به نسل منتقل می‌شود.

نتیجه‌گیری

در نهایت، فرهنگ (Culture) یک مفهوم پیچیده و چندبعدی است که به مجموعه‌ای از ویژگی‌ها و عناصر انسانی اشاره دارد. این مفهوم نه تنها در زندگی روزمره افراد تأثیرگذار است، بلکه به شکل‌گیری جوامع و هویت‌های مختلف نیز کمک می‌کند. فرهنگ به عنوان یک پیوند دهنده (connector) میان افراد و جوامع عمل می‌کند و به غنای زندگی انسانی

طبقات اجتماعی (Social Classes) به گروه‌های مختلفی از افراد در یک جامعه اشاره دارد که بر اساس ویژگی‌های اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی تقسیم‌بندی می‌شوند. این طبقات معمولاً به دلیل تفاوت در دسترسی به منابع، فرصت‌ها و قدرت اجتماعی شکل می‌گیرند. در ادامه، به تعریف و توضیحات بیشتری درباره طبقات اجتماعی می‌پردازیم.

تعریف طبقات اجتماعی

طبقات اجتماعی به گروه‌های انسانی اطلاق می‌شود که بر اساس معیارهای خاصی مانند درآمد (Income)، ثروت (Wealth)، تحصیلات (Education)، شغل (Occupation) و قدرت اجتماعی (Social Power) تقسیم‌بندی می‌شوند. این طبقات می‌توانند تأثیرات عمیقی بر زندگی فردی و جمعی افراد داشته باشند و شامل ویژگی‌های زیر هستند:

طبقه بالا (Upper Class): این گروه شامل افراد و خانواده‌هایی است که دارای ثروت و قدرت زیادی هستند. آن‌ها معمولاً در مشاغل مدیریتی، سرمایه‌گذاری و فعالیت‌های اقتصادی برجسته فعالیت می‌کنند.

طبقه متوسط (Middle Class): این طبقه شامل افراد با درآمد متوسط و سطح تحصیلات بالاتر است. اعضای این طبقه معمولاً در مشاغل تخصصی، خدماتی و اداری فعالیت می‌کنند و به دنبال بهبود وضعیت اقتصادی و اجتماعی خود هستند.

طبقه کارگر (Working Class): این گروه شامل افرادی است که در مشاغل فیزیکی و خدماتی فعالیت می‌کنند و معمولاً درآمد کمتری دارند. آن‌ها ممکن است در صنایع مختلف، کشاورزی یا مشاغل خدماتی مشغول به کار باشند.

طبقات پایین (Lower Class): این طبقه شامل افرادی است که در شرایط اقتصادی نامساعدی قرار دارند و ممکن است به طور مداوم با مشکلاتی مانند بیکاری (Unemployment)، فقر (Poverty) و عدم دسترسی به خدمات اجتماعی مواجه باشند.

ویژگی‌های طبقات اجتماعی

دسترسی به منابع (Access to Resources): طبقات اجتماعی مختلف به منابع اقتصادی، آموزشی و اجتماعی متفاوتی دسترسی دارند. این دسترسی می‌تواند تأثیر زیادی بر کیفیت زندگی و فرصت‌های فردی داشته باشد.

تحصیلات و مهارت‌ها (Education and Skills): سطح تحصیلات و مهارت‌های افراد می‌تواند به تعیین طبقه اجتماعی آن‌ها کمک کند. افراد با تحصیلات بالاتر معمولاً در طبقات بالاتر قرار دارند.

شبکه‌های اجتماعی (Social Networks): روابط اجتماعی و شبکه‌های ارتباطی نیز می‌توانند بر طبقه اجتماعی افراد تأثیر بگذارند. افرادی که در شبکه‌های اجتماعی قوی‌تری قرار دارند، معمولاً فرصت‌های بیشتری برای پیشرفت دارند.

فرهنگ و هویت (Culture and Identity): طبقات اجتماعی می‌توانند بر فرهنگ و هویت افراد تأثیر بگذارند. هر طبقه ممکن است ارزش‌ها، باورها و رفتارهای خاص خود را داشته باشد.

نتیجه‌گیری

طبقات اجتماعی یک مفهوم کلیدی در جامعه‌شناسی (Sociology) است که به درک ساختارهای اجتماعی و اقتصادی جوامع کمک می‌کند. این طبقات نه تنها بر وضعیت اقتصادی افراد تأثیر می‌گذارند، بلکه بر روابط اجتماعی، فرصت‌ها و کیفیت زندگی نیز تأثیرگذار هستند. شناخت و تحلیل طبقات اجتماعی می‌تواند به فهم بهتر چالش‌ها و نابرابری‌های موجود در جوامع کمک کند.

خانواده (Family) یکی از بنیادی‌ترین نهادهای اجتماعی است که نقش مهمی در شکل‌گیری شخصیت و رفتار افراد ایفا می‌کند. در زیر به بررسی مفهوم خانواده و اجزای آن پرداخته شده است، به همراه معادل‌های انگلیسی کلمات کلیدی.

تعریف خانواده (Definition of Family)

خانواده به گروهی از افراد اطلاق می‌شود که به واسطه‌ی خویشاوندی، ازدواج یا سرپرستی به یکدیگر مرتبط هستند و معمولاً در یک خانه (Home) زندگی می‌کنند. خانواده‌ها می‌توانند به شکل‌های مختلفی وجود داشته باشند، از جمله خانواده هسته‌ای (Nuclear Family) و خانواده گسترده (Extended Family).

اجزای خانواده (Components of Family)

ماکسیمیلیان کارل امیل وبر (Maximilian Carl Emil Weber) (۲۱ آوریل ۱۸۶۴ – ۱۴ ژوئن ۱۹۲۰) یک جامعه‌شناس، تاریخ‌نگار، حقوقدان و اقتصاددان سیاسی آلمانی بود که یکی از چهره‌های مرکزی در توسعه جامعه‌شناسی و علوم اجتماعی به طور کلی به شمار می‌آید. ایده‌های او همچنان بر نظریه اجتماعی و تحقیقات تاثیر می‌گذارد.

وبر در سال ۱۸۶۴ در ارفورت به دنیا آمد و در برلین، گوتینگن و هایدلبرگ به تحصیل حقوق و تاریخ پرداخت. او در سال ۱۸۸۹ دکترای حقوق خود را دریافت کرد و در سال ۱۸۹۱ habilitation (مدرک تأسیس) گرفت و در برلین، فرایبورگ و هایدلبرگ تدریس کرد. دو سال بعد با دختر عمویش، ماریانه شنی‌تگر، ازدواج کرد. در سال ۱۸۹۷، پس از مرگ پدرش در پی یک مجادله، دچار شکست روحی شد. وبر تدریس را متوقف کرد و تا اوایل ۱۹۰۰ به سفر پرداخت. او بهبودی یافت و کتاب «اخلاق پروتستان و روح سرمایه‌داری» را نوشت. در طول جنگ جهانی اول، او در ابتدا از تلاش‌های جنگی آلمان حمایت کرد، اما بعداً به انتقاد از آن پرداخت و از دموکراتیزه شدن حمایت کرد. او همچنین سخنرانی‌هایی تحت عناوین «علم به عنوان یک شغل» و «سیاست به عنوان یک شغل» ارائه داد. پس از جنگ، وبر حزب دموکراتیک آلمان را تأسیس کرد، اما نتوانست در انتخابات موفق شود و در تدوین قانون اساسی وایمار مشاوره داد. او با ناامیدی از سیاست، تدریس را در وین و مونیخ از سر گرفت. وبر در سال ۱۹۲۰ در سن ۵۶ سالگی به دلیل ذات‌الریه درگذشت، که احتمالاً به دلیل پاندمی آنفولانزای اسپانیایی پس از جنگ بود. کتاب «اقتصاد و جامعه» ناتمام باقی ماند.

دیوید امیل دورکیم (به فرانسوی: David Émile Durkheim - تلفظ فرانسوی: ​[eˈmil dyʀˈkɛm])، جامعه‌شناس برجسته‌ای بود که در تاریخ ۱۵ آوریل ۱۸۵۸ متولد شد و در ۱۵ نوامبر ۱۹۱۷ درگذشت. او به عنوان یکی از بنیان‌گذاران جامعه‌شناسی شناخته می‌شود و بسیاری او را به عنوان پدر جامعه‌شناسی می‌دانند. اگرچه آگوست کنت به عنوان کسی که واژه جامعه‌شناسی را معرفی کرد، شناخته می‌شود، اما دورکیم نخستین فردی بود که توانست کرسی استادی در این رشته را تأسیس کند. او همچنین مؤسس سالنامه جامعه‌شناسی در فرانسه به شمار می‌رود.

زندگی‌نامه

دورکیم در شهر اپینال، واقع در شهرستان لورن در امپراتوری دوم فرانسه به دنیا آمد. او از خانواده‌ای با ریشه‌های عمیق یهودی و فقاهتی بود. در دوران جوانی، علاوه بر تحصیل در مدارس غیرمذهبی، زبان عبری، عهد عتیق و تلمود را نیز آموخت. پس از دریافت تأییدیه سنتی کلیمی در سن سیزده سالگی، تحت تأثیر یک معلم زن کاتولیک به مذهب کاتولیک علاقه‌مند شد، اما به زودی از هرگونه تعلق مذهبی فاصله گرفت و به لاادری‌گری روی آورد.

دوران تحصیل متوسطه را در دبیرستان اپینال و سپس در دبیرستان لیسه لویی لوگران در پاریس گذراند. پس از دو بار ناکامی در امتحانات ورودی اکول نرمال سوپریور، او در سال ۱۸۷۹ موفق به ورود به این مدرسه عالی شد. هم‌کلاسی‌های او در این سال از استعدادهای برجسته قرن نوزدهم بودند و بسیاری از آن‌ها، مانند آنری برگسون و ژان ژورس، بعدها به چهره‌های بزرگ روشنفکری تاریخ فرانسه تبدیل شدند.

با وجود اینکه دورکیم در یک خانواده مذهبی بزرگ شده بود، در دوران نوجوانی و جوانی نگرش او به دین از حالت مومنانه به رویکردی علمی و پژوهشی تغییر کرد. از این دوران به بعد، دورکیم جوان تلاش کرد تا به جای نگاه صرفاً ایمانی و اعتقادی، به دین و مفاهیم مرتبط با آن از زاویه‌ای علمی و بی‌طرفانه بنگرد. او در آن زمان به دنبال تحصیل در زمینه‌های مرتبط با روش‌های علمی و مباحث اخلاقی بود تا بتواند به هدایت زندگی اجتماعی انسان‌ها کمک کند.

پس از سفری که دورکیم به آلمان داشت، با روان‌شناسی علمی که ویلیام وونت از پیشگامان آن بود، آشنا شد. این سفر تأثیرات عمیقی بر اندیشه و رفتار دورکیم گذاشت و پس از آن، او موفق به نگارش چندین اثر علمی در حوزه‌های مختلف شد که ریشه در تجربیات او از این سفر داشت. با انتشار این آثار، دورکیم توانست کمی شهرت کسب کند و در سال ۱۸۸۷ کرسی تدریس دانشگاهی در گروه فلسفه دانشگاه بوردو را به دست آورد.

امیل دورکیم در ۱۵ نوامبر ۱۹۱۷ بر اثر سکته مغزی در پاریس درگذشت و جسد او در گورستان مون‌پارناس در پاریس به خاک سپرده شد.

ایزیدُر اگوست ماری فرانسوا زاویه کُنت (به فرانسوی: Auguste Comte) (۱۹ ژانویه ۱۷۹۸–۵ سپتامبر ۱۸۵۷) که به عنوان اگوست کنت شناخته می‌شود، جامعه‌شناس و فیلسوف فرانسوی بود که به عنوان بنیان‌گذار نام جامعه‌شناسی و همچنین جامعه‌شناسی نوین و دکترین پوزیتیویسم شناخته می‌شود. از اندیشه‌های بارز او می‌توان به تابلوی علوم، سیر تکامل ذهنی بشر و توجه به جنبه‌های پویا و ایستای جامعه اشاره کرد. آگوست کنت به عنوان پدر جامعه‌شناسی شناخته می‌شود.

کنت با اعتقاد قوی به فلسفه اثبات‌گرایی (پوزیتیویسم) بر این باور بود که علوم انسانی باید همانند علوم تجربی از اعتبار و حیثیت برخوردار باشند. به این معنا که علوم انسانی نیز باید از ابزارهای تحقیق تجربی استفاده کنند. او معتقد بود که جوامع انسانی از سه مرحله عبور کرده‌اند: مرحله ربانی، فلسفی و علمی (گاهی مرحله اساطیری نیز به آن اضافه می‌شود). در جوامع اساطیری، کاهنان به عنوان رهبران جامعه شناخته می‌شوند، در جوامع ربانی که به دوران قرون وسطی مربوط می‌شود، پیامبران نقش رهبری را ایفا می‌کنند و در دوران رنسانس و پس از آن، فیلسوفان به رهبری جامعه می‌پردازند. اما در عصر کنونی (عصر علمی)، دانشمندان و جامعه‌شناسان به عنوان رهبران جامعه مطرح خواهند بود. البته ممکن است در هر جامعه‌ای آثار فکری از اعصار گذشته باقی مانده باشد.

برای جامعه‌شناسی که تاکنون توانسته است ابهام‌های عمیق جامعه را تحلیل کند، وجود بنیان‌گذاری با شخصیت مبهم و دو چهره مانند کنت، خود به تنهایی نشان‌دهنده‌ی اهمیت و پیچیدگی این علم است.

— لوئیس کوزر، زندگی و اندیشه بزرگان جامعه‌شناسی

در سال‌های پایانی زندگی‌اش، کنت اصول فلسفی خود را به عنوان پایه‌ای برای عرفان مآبی قرار داد و بر اساس آن، دینی جدید به نام دین انسانیت تأسیس کرد. او معبدی بنا نهاد و عباداتی را مقرر کرد که از دیدگاه اهل علم، عجیب و غریب به نظر می‌رسید. بنابراین، کنت دین را به طور کلی رد نمی‌کند، اما بر این باور است که دین در عصر اثباتی باید با زمان خود سازگار باشد. نتیجه‌ای که کنت به آن می‌رسد این است که بر اساس نظریه قانون حالات سه‌گانه، عصر دینی به پایان رسیده است، اما بر اساس نظریه هم‌ارزی، هر جامعه‌ای باید چیزی معادل دین داشته باشد، زیرا بقای جامعه به پذیرش دین وابسته است. دین جامعه اثباتی باید متناسب با ویژگی‌های آن باشد و به همین دلیل او مذهب انسانیت را بنیان‌گذاری می‌کند و می‌گوید که مذهب دوره ما باید پوزیتیویسم مبهم باشد. مذهب ما دیگر نمی‌تواند همان مذهب گذشته باشد، زیرا آن دین متعلق به دورانی و تفکری است که منسوخ شده است. هر دوره‌ای نیاز به مذهب خاص خود دارد و این مذهب که ما تأسیس می‌کنیم، مذهب انسانیت است. بر اساس مذهب انسانیت، باید به انسانیت و اصولی که مردان بزرگ، نماد آن هستند، احترام بگذاریم، زیرا آن‌ها به گونه‌ای زندگی کرده‌اند که اثری ماندگار از خود به جا گذاشته‌اند. بنابراین، وجود بزرگ، وجود مردان بزرگ است که به هیچ ملت یا قبیله خاصی تعلق ندارند. دین انسانیت بعدها با تعابیر مختلفی در میان مردم رواج یافت و انتقاداتی نیز به دنبال داشت.

ضرب‌المثل (Proverb) به عبارتی کوتاه و معنادار گفته می‌شود که معمولاً حاوی یک پیام اخلاقی، اجتماعی یا فرهنگی است. این عبارات معمولاً از تجربیات و حکمت‌های نسل‌های گذشته نشأت می‌گیرند و به‌عنوان راهنمایی برای رفتار و تصمیم‌گیری در زندگی روزمره به کار می‌روند.

ویژگی‌های ضرب‌المثل:

کوتاهی و اختصار (Brevity): ضرب‌المثل‌ها معمولاً جملات کوتاه و مختصری هستند که به راحتی در ذهن باقی می‌مانند.

معنای عمیق (Deep Meaning): هر ضرب‌المثل معمولاً حاوی یک مفهوم عمیق و قابل تأمل است که می‌تواند به صورت عمومی یا خاص به کار رود.