کتاب بهرام

یک انسان ۷۰ کیلویی روی سایر سیارات چند کیلو می شود؟ 

وزن یک فرد 70 کیلوگرم بر روی سطح سیارات دیگر با توجه به جاذبهٔ هر سیاره متفاوت است. وزن اشخاص در هر سیاره به ارتفاع نسبت دارد و بسته به جرم و شعاع سیاره، جاذبهٔ آن تغییر می‌کند. برای محاسبهٔ وزن یک فرد در سیارات مختلف، از قانون گرانش نیوتن (قانون یکسانیت) استفاده می‌شود.

مقدار جاذبهٔ یک سیاره معمولاً به صورت عددی به نسبت جاذبهٔ زمین (که به عنوان مبنا در نظر گرفته می‌شود) بیان می‌شود. در ادامه، وزن این فرد 70 کیلوگرم را در سطح سیارات دیگر بر اساس نسبت جاذبه به زمین محاسبه خواهیم کرد:

مریخ: سطح مریخ حدود 0.38 برابر جاذبهٔ زمین است. بنابراین، وزن این فرد بر روی سطح مریخ حدوداً 26.6 کیلوگرم خواهد بود (70 × 0.38).

ماه: گرانش ماه حدوداً 0.17 برابر جاذبهٔ زمین است. بنابراین، وزن این فرد بر روی سطح ماه حدوداً 11.9 کیلوگرم خواهد بود (70 × 0.17).

ژوپیتر: گرانش ژوپیتر حدوداً 2.53 برابر جاذبهٔ زمین است. بنابراین، وزن این فرد بر روی سطح ژوپیتر حدوداً 177 کیلوگرم خواهد بود (70 × 2.53).

رنگین کمان به دلیل پدیده انکسار و شکست نور در قطره‌های آب درست می‌شود. وقتی نور خورشید از قطره‌های آب در هوا عبور می‌کند، انکسار می‌شود و در داخل قطره به سمت دیگری انحراف می‌یابد. سپس نور از دیگر طرف قطره خارج می‌شود و مجدداً انکسار می‌شود. در این فرآیند، نور در قطره‌ها چندین بار انکسار و شکست می‌شود. وقتی نور از قطره‌ها خارج می‌شود، به دلیل انکسار و شکست، امواج نور به زوایای مختلف انحراف می‌یابند.

 برخی از سنگ‌هایی که در زمین پیدا می‌شوند ممکن است از مریخ آمده باشند. این سنگ‌ها که به نام "سنگ‌های مریخی" شناخته می‌شوند، کاربرد فراوانی در تحقیقات مربوط به سیارهٔ مریخ و نیز خود سیارهٔ زمین دارند.

در سال ۱۹۹۶، در منطقهٔ آنتارکتیک که یکی از خشک‌ترین و سردترین نقاط زمین است، یک سنگ‌ مشابه با سنگ‌های مریخی پیدا شد. پس از انجام آزمایش‌های مختلف که شامل بررسی رادیواکتیویته و جذب مغناطیسی بود، محققان به این نتیجه رسیدند که این سنگ احتمالاً از سیارهٔ مریخ آمده بوده است.

بله، در فضا قد انسان تغییر می‌کند. وقتی که در فضا هستیم و دور از تأثیر جاذبهٔ زمین قرار داریم، به علت نبود گرانشی که بر روی بدن ما عمل می‌کند، فرآیندی به نام تغییر شکل بدن در فضا رخ می‌دهد.

در حالت خطی، بدون وجود گرانش، بدن انسان تحت تأثیر همین اصول فیزیکی به صورت مستقیم و معکوس تحت تأثیر جاذبهٔ زمین تغییر شکل می‌یابد. در فضا، بدن انسان به صورت کروی تر و بیضی تر شده و باعث کوتاه شدن قد می‌شود. این امر به علت عدم فشار جاذبهٔ زمین و عدم نیاز بدن به مقاومت در برابر آن است. منطقهٔ طولانی‌تر بدن نزدیک به مهره‌ها و فشرده‌تر است و این باعث می‌شود بدن کمی کوچکتر به نظر برسد.

فیلی که در محیط طبیعی یا در باغ‌وحش زندگی می‌کند، به دلیل اندازه بزرگ بدن و سیستم گوارشی خاص خود، مقادیر زیادی کود تولید می‌کند. در ادامه، به طور دقیق‌تر و کامل‌تر به این موضوع پرداخته می‌شود.

1. مقدار کود تولیدی فیل

یک فیل بالغ در طول روز می‌تواند چیزی حدود 100 تا 150 کیلوگرم کود تولید کند. این مقدار ممکن است بسته به اندازه فیل، رژیم غذایی، و شرایط محیطی متغیر باشد. جالب است بدانید که فیل‌ها، به‌ویژه فیل‌های آسیایی و آفریقایی، بیشتر از گیاهان تغذیه می‌کنند و از این رو حجم بالایی از گیاهان و مواد گیاهی وارد دستگاه گوارش آنها می‌شود که نهایتاً به تولید مقدار زیادی کود منجر می‌شود.

چرا شکل دانه های برف یکسان نیست؟ 

شکل دانه‌های برف به عوامل مختلفی بستگی دارد و به هیچ وجه یکسان نیست. برخی از عوامل که می‌توانند شکل دانه‌های برف را تحت تأثیر قرار دهند عبارتند از: 1. شرایط هوا: شکل دانه‌های برف بستگی به دما، رطوبت، سرعت باد و سایر شرایط هوا دارد. در هر شرایط هوا، شکل دانه‌های برف ممکن است متفاوت باشد. 2. رشد برف: برف به طور پیوسته رشد می‌کند و در طول رشد خود شکل دانه‌های برف تغییر می‌کند. هرچه برف بیشتر رشد کند، شکل آن ممکن است تغییر کند.

خرس چند سال عمر میکند؟ 

عمر خرس ها بستگی به گونه خرس و شرایط زیستی آنها دارد. در حالت کلی، خرس ها معمولاً بین 20 تا 30 سال عمر می‌کنند. اما برخی گونه‌های خرس ها می‌توانند عمر بیشتری داشته باشند. به عنوان مثال، خرس ها قطبی می‌توانند تا 30 سال یا بیشتر هم زندگی کنند. عواملی مانند میزان تغذیه، دسترسی به منابع غذایی، شرایط آب و هوایی و وضعیت سلامتی نیز می‌تواند بر عمر خرس ها تأثیر بگذارد.

 در سال 2006، سازمان بین‌المللی اتحادیهٔ جهانی آسمان‌شناسی (IAU) تعریف جدیدی از دسته‌بندی سیارات ارائه کرد. در این تعریف، سیارات به شرطی به عنوان سیاره شناخته می‌شوند که همگی از فضای خود را پاک کرده باشند، بدین معنی که همهٔ سایر شیء‌ها، از جمله سیارات کوچکتر و سیارات دور، در مدار آنها را دنبال نمی‌کنند و یا به بیرون می‌پرند.

 سرعت زمین در حال کاهش است، اما این کاهش بسیار ناچیز و غیر محسوس است. زمین در حال چرخش حول محور خود است و این چرخش به شکل ثابت تنظیم نشده است. به علت برخورد با هوا، اثرات جذب جسم‌های آسمانی و دیگر عوامل، سرعت چرخش زمین کمی کاهش می‌یابد. 

برای اندازه‌گیری دقیق سرعت زمین، می‌توان از مفهوم "روز معتدل" استفاده کرد. روز معتدل طول زمانی است که زمین برای یک دور کامل به یک نقطه از مدار خود در اطراف خورشید برگشته باشد. با توجه به تحقیقات علمی، مشخص شده است که سرعت زمین در این دوره کشش و دافعهٔ مرتبط را تجربه می‌کند، باعث کاهش سرعت چرخش زمین می‌شود.

با این حال، این کاهش در سرعت بسیار ناچیز است و تاثیر قابل توجهی بر زندگی روزمره ما ندارد. نیاز است به فناوری‌های پیشرفته و دقیق تر مانند اتمسازی ساعت‌ها (Atomic Clocks) تا بتوان تغییرات بسیار ناچیز در سرعت زمین را اندازه گیری کرد.

  یک دانه برف از زمان جدایی از ابر تا رسیدن به زمین می‌تواند تغییر شکل دهد. در طول سفر از ابر به سطح زمین، دانه برف ممکن است تحت تأثیر عواملی مانند دما، رطوبت، سرعت باد و سایر شرایط هوا قرار بگیرد. این عوامل می‌توانند شکل و ساختار دانه برف را تغییر دهند. به عنوان مثال: 1. دما: اگر دمای هوا در طول سفر دانه برف از ابر به سطح زمین تغییر کند، می‌تواند تأثیر مستقیمی بر شکل برف داشته باشد. در دماهای پایین‌تر، برف معمولاً دانه‌هایی با ساختار سفت‌تر و شکل‌های هندسی تر تشکیل می‌دهد. 2. رطوبت: در صورت وجود رطوبت در هوا، دانه برف ممکن است آب جذب کند و ساختار خود را تغییر دهد. این ممکن است باعث تشکیل برف مرطوب یا برف مخلوط با باران شود. 3. سرعت باد: سرعت باد می‌تواند در حمل و نقل دانه برف تأثیرگذار باشد. در صورت وجود باد قوی، دانه برف ممکن است تغییر شکل دهد و به صورت برفاندازه یا توده‌های بزرگتر رشد کند. بنابراین، دانه برف می‌تواند در طول سفر از ابر به سطح زمین تغییر شکل دهد و شکل نهایی آن به عوامل مختلفی بستگی دارد که در طول مسیر موجود باشند.