علم عصب شناسی (Neuroscience) یا علوم اعصاب، شاخهای میانرشتهای است که به مطالعه سیستم عصبی، از جمله مغز، نخاع و شبکههای عصبی محیطی میپردازد. این علم ترکیبی از زیستشناسی، روانشناسی، پزشکی، فیزیک، ریاضیات و حتی علوم کامپیوتر است و هدف نهایی آن درک چگونگی عملکرد مغز و ارتباط آن با رفتار، یادگیری، حافظه و بیماریهای عصبی است.
تاریخچه عصبشناسی
دوران باستان: مصریها و یونانیها اولین کسانی بودند که به مطالعه مغز پرداختند. بقراط معتقد بود مغز مرکز هوش است، اما ارسطو اشتباهاً قلب را مرکز ادراک میدانست.
قرن ۱۷ و ۱۸: دانشمندان مانند رنه دکارت نظریههایی درباره ارتباط مغز و بدن ارائه دادند.