کتاب بهرام

آینه‌ها ابزارهایی هستند که به‌طور گسترده در زندگی روزمره و علم استفاده می‌شوند. آن‌ها به ما امکان می‌دهند تا تصویر اجسام را مشاهده کنیم و در بسیاری از کاربردهای علمی و صنعتی نیز نقش مهمی ایفا می‌کنند. در ادامه، به بررسی علمی آینه‌ها، انواع آن‌ها، اصول کارکرد و کاربردهایشان می‌پردازیم.

۱. تعریف آینه

آینه‌ها سطوحی هستند که نور را منعکس می‌کنند و معمولاً از یک لایه شفاف شیشه‌ای یا پلاستیکی تشکیل شده‌اند که در یک طرف آن‌ها یک لایه نازک از فلز (معمولاً نقره یا آلومینیوم) قرار دارد. این لایه فلزی باعث می‌شود که نور به‌طور مؤثری بازتاب شود و تصویر اجسام به‌طور واضح دیده شود.

۲. اصول کارکرد آینه

چتر نجات (Parachute) وسیله‌ای است که برای کاهش سرعت سقوط اجسام یا افراد در هوا استفاده می‌شود. این وسیله با ایجاد مقاومت در برابر هوا، سرعت سقوط را کاهش داده و امکان فرود ایمن را فراهم می‌کند. چتر نجات معمولاً از یک سطح بزرگ و سبک ساخته شده است که هنگام باز شدن، مقاومت هوا را افزایش می‌دهد.

تاریخچه:

ایده چتر نجات به قرن‌ها پیش بازمی‌گردد، اما طراحی و استفاده عملی از آن در قرن‌های اخیر توسعه یافته است.

• قرن ۱۵: اولین طرح‌های مفهومی چتر نجات توسط لئوناردو داوینچی در قرن ۱۵ میلادی ارائه شد. او طرحی از یک چتر هرمی شکل کشید که می‌توانست سرعت سقوط یک فرد را کاهش دهد.

• قرن ۱۸: اولین چتر نجات عملی توسط لوئیس سباستین لِنورماند (Louis-Sébastien Lenormand) در سال ۱۷۸۳ ساخته و آزمایش شد. او از این وسیله برای پرش از یک درخت بلند استفاده کرد.

دوچرخه یکی از وسایل نقلیه‌ای است که به دو چرخ و یک بدنه متصل است و به وسیله نیروی انسانی حرکت می‌کند. این وسیله نه تنها به عنوان یک ابزار حمل و نقل، بلکه به عنوان یک وسیله ورزشی و تفریحی نیز شناخته می‌شود. در ادامه، به تاریخچه و ویژگی‌های دوچرخه پرداخته خواهد شد.

تاریخچه دوچرخه

1. اختراع اولیه (دوره پیش از ۱۸۰۰):

   • دراسی‌نه (Draisine): در سال 1817، بارون کارل فون درایس (Karl von Drais) یک وسیله‌ای به نام “دراسی‌نه” اختراع کرد که به عنوان اولین دوچرخه شناخته می‌شود. این وسیله دو چرخ داشت و به وسیله پاها به جلو رانده می‌شد، بدون اینکه از پدال استفاده کند.

چرتکه: تاریخچه، ساختار و کاربردها

مقدمه

چرتکه (به انگلیسی : Abacus) ابزاری قدیمی و کارآمد برای انجام محاسبات ریاضی است که در طول تاریخ در فرهنگ‌های مختلف مورد استفاده قرار گرفته است. این وسیله به ویژه برای انجام چهار عمل اصلی (جمع، تفریق، ضرب و تقسیم) و محاسبات پیچیده‌تر مانند ریشه دوم کاربرد دارد. با وجود پیشرفت‌های فناوری، چرتکه هنوز هم به عنوان یک ابزار آموزشی و محاسباتی در بسیاری از نقاط جهان مورد استفاده قرار می‌گیرد.

تاریخچه چرتکه

تاریخ دقیق پیدایش چرتکه مشخص نیست، اما شواهد نشان می‌دهد که این ابزار به حدود ۲۳۰۰ تا ۲۷۰۰ سال قبل از میلاد مسیح برمی‌گردد. اولین استفاده از چرتکه در تمدن‌های خاور نزدیک باستان و چین ثبت شده است. در دوران امپراتوری هخامنشی، ایرانیان نیز از چرتکه برای انجام محاسبات استفاده کردند. در امپراتوری اشکانیان و ساسانیان، تبادل دانش و اختراعات با کشورهای دیگر به ویژه هند و چین، به گسترش استفاده از چرتکه کمک کرد.

چتر، ابزاری است که از قدیم‌الایام به عنوان وسیله‌ای برای محافظت در برابر عناصر طبیعی مورد استفاده قرار می‌گرفته است. قدمت اولین چترها به حدود چهار هزار سال پیش برمی‌گردد و شواهدی از وجود آن‌ها در تمدن‌های باستانی مانند مصر، سوریه، یونان و چین به دست آمده است. در آن زمان، چترها عمدتاً برای حفاظت از نور آفتاب طراحی شده بودند و به عنوان نمادی از ثروت و مقام اجتماعی نیز شناخته می‌شدند.

اختراع چتر ضدآب

چینی‌ها اولین ملتی بودند که چترهای ضدآب را برای استفاده در باران ساختند. آن‌ها برای اینکه چترهای خود را در برابر باران مقاوم کنند، موادی را به بافت چترها آغشته می‌کردند. این نوآوری باعث شد که چتر نه تنها به عنوان وسیله‌ای برای سایه‌بان در روزهای آفتابی، بلکه به عنوان ابزاری کارآمد در روزهای بارانی نیز شناخته شود.

ورود چتر به غرب

شطرنج یک بازی استراتژیک و ذهنی است که در سطح جهانی شناخته شده و به عنوان یک هنر فکری و علمی نیز مورد توجه قرار می‌گیرد. ریشه‌های شطرنج به حدود قرن ششم میلادی در هند برمی‌گردد، جایی که به نام "چاتورانگا" شناخته می‌شد. این بازی در طی قرن‌ها به تدریج به کشورهای مختلف منتقل شد و در نهایت به شکل مدرن خود درآمد.

در قرون وسطی، شطرنج به اروپا راه یافت و تغییراتی در قوانین و نحوه بازی آن ایجاد شد که منجر به شکل کنونی آن شد.

شطرنج در سده‌های چهارم یا ششم میلادی از شمال‌غربی هند آغاز شد، زمانی که امپراتوری گوپتا بر این سرزمین حکم‌فرما بود. در آن دوره، شاهان هند بر این باور بودند که یادگیری استراتژی‌های جنگ به پرورش ویژگی‌های دلاوری، تصمیم‌گیری، صبر و شجاعت کمک می‌کند. بر اساس داستان مشهور، شطرنج توسط یک قدّیس هندی به نام "سیسا" اختراع شد.

شاه هند، "بالهات"، که از قمار و بازی‌های شانسی ناراضی بود، از سیسا خواست تا بازی‌ای طراحی کند که بر اساس استراتژی و تفکر باشد، نه شانس. به دنبال این درخواست، سیسا بازی‌ای به نام چاتورانگا را ارائه کرد که روی صفحه‌ای ۸×۸ با ۶۴ خانه، دو ارتش ۳۲ نفره با رنگ‌های مختلف را شامل می‌شد و هدف آن نابودی شاه حریف بود.

واژهٔ «چاتورانگا» از زبان سانسکریت آمده و به‌معنی «چهار عضو» است که به چهار بخش نظامی ارتش هند، شامل ارابه‌ها، فیل‌ها، سواره‌نظام و پیاده‌نظام اشاره دارد. در بازی چاتورانگا، پیروزی بازیکنان به سرنوشت یکی از مهره‌ها، یعنی شاه، بستگی داشت. صفحهٔ این بازی ممکن است تا ۱۰۰ خانه یا حتی بیشتر داشته باشد.

شطرنج چگونه وارد ایران شد؟

ساعت‌ها از دوران باستان به‌عنوان ابزارهای اندازه‌گیری زمان توسعه یافته‌اند. تاریخچه اختراع و توسعه ساعت‌ها را می‌توان به چند مرحله اصلی تقسیم کرد:

1. ساعت‌های خورشیدی و آبی:

- ساعت‌های خورشیدی: این‌ها اولین ابزارهای زمان‌سنجی بودند که با استفاده از سایه ایجاد شده توسط یک شیء (مانند ستون یا میله) بر روی سطحی مسطح، زمان را اندازه‌گیری می‌کردند. این نوع ساعت‌ها در تمدن‌های باستانی مانند مصر، یونان و روم استفاده می‌شدند.

- ساعت‌های آبی: این ساعت‌ها با استفاده از جریان آب برای اندازه‌گیری زمان عمل می‌کردند. آب به آرامی از یک ظرف به ظرف دیگر می‌ریخت و سطح آب در ظرف پایین‌تر نشان‌دهنده زمان گذشته بود. این ساعت‌ها در مصر باستان و چین استفاده می‌شدند.

2. ساعت‌های مکانیکی:

اختراعی منسوب به ارشمیدس که در گذشته از آن برای آبیاری و بالا کشیدن آبهای زیر زمینی استفاده می‌کردند. به شکل لوله‌ای مارپیچ بود که محور آن زاویه‌ای ۴۵ درجه با راستای افقی می‌ساخت. یک سر پیچ در مخزن آب قرار داشت، با چرخاندن پیچ آب از لوله بالا می‌رفت. برخی از محققان معتقند که نوع دیگری از این پیچ برای آبیاری باغهای معلق بابل استفاده می‌شده‌است. او مخترع پمپ انتقال مایعات که پیچ ارشمیدس نام دارد، می باشد. او پس از کشف پیچ ارشمیدس تا ساعت ها از خوشحالی دور میدانی می دوید.ارشمیدس هم چنین قانون اهرم ها را کشف نموده است. ارشمیدس تا لحظه ی مرگ به مطالعه هندسه پرداخت.

فرق اصلی بین آنالوگ و دیجیتال در مهندسی الکترونیک و ارتباطات به شکل زیر است:

1. نوع سیگنال:
- آنالوگ: سیگنال آنالوگ پیوسته است و در طول زمان به صورت متناوب تغییر می‌کند. به عبارت دیگر، این سیگنال مقادیر متناوب و پیوسته‌ای از جنس مثلاً ولتاژ یا جریان را نمایش می‌دهد. به طور کلی، آنالوگ به معنای "پیوسته" است.

- دیجیتال: سیگنال دیجیتال گسسته است و فقط دو حالت 0 و 1 را به صورت پالس‌های الکتریکی در زمان نمایش می‌دهد. به عبارت دیگر، این سیگنال مقادیر گسسته و دیجیتالی دارد که در فضای زمانی مشخصی ارسال می‌شود.

2. پردازش: