🌈 داستان پیدایش رنگ‌ها

از تاریکی کیهانی تا چشم انسان

🔭 بخش اول: آغاز بی‌رنگِ هستی

در ابتدای آفرینش کیهان — همان لحظه‌ای که ما آن را "انفجار بزرگ" (Big Bang) می‌نامیم — چیزی به‌نام رنگ وجود نداشت.

• جهان پر از انرژی خالص، ذرات بنیادی و پرتوهای بدون گیرنده بود.

• نه چشمی بود که ببیند، نه سطحی که نور را بازتاب دهد.

• حتی نور قابل دیدن (محدوده‌ای که امروز به آن می‌گوییم طیف مرئی) تا زمانی بعد از پیدایش نخستین اتم‌ها معنا نداشت.

در آن دوران، جهان گرم، متراکم و یکنواخت بود — رنگ در جهانی که تنها نور فروسرخ و پرتوهای گاما داشت، بی‌معنا بود.

☀️ بخش دوم: نور از تاریکی زاده شد

پس از چند صد هزار سال، با کاهش دمای کیهان، اتم‌ها شکل گرفتند، و برای اولین بار نور توانست آزادانه حرکت کند.
این را «عصر واپاشی» یا Recombination Epoch می‌نامند.

• نورهای آزادشده در آن زمان، پایه‌های نخستین «رنگ» را بنا گذاشتند.

• اما هنوز هیچ‌چیز نبود که این نور را بازتاب دهد یا جذب کند.

تا وقتی ماده‌های پیچیده‌تر مانند ستاره‌ها شکل نگرفتند، هنوز خبری از بازی رنگ‌ها نبود.

🌟 بخش سوم: ستاره‌ها، کارگاه رنگ‌ها