اختراع خط (Invention of writing) یکی از مهم‌ترین دستاوردهای بشری است که نقطه عطفی در تاریخ تمدن انسانی محسوب می‌شود. خط به انسان‌ها این امکان را داد تا افکار، اطلاعات، داستان‌ها و تاریخ خود را ثبت و منتقل کنند، و به این ترتیب باعث شکل‌گیری و توسعهٔ جوامع پیچیده‌تر شد.
اولین سیستم‌های نوشتاری شناخته شده تقریباً در اواخر هزاره چهارم پیش از میلاد در بین‌النهرین (جنوب عراق امروزی) و مصر ظاهر شدند:
1. خط میخی (Cuneiform): این نوع خط در بین‌النهرین توسط سومریان ابداع شد و از علائم شکلی استفاده می‌کرد که با فشار دادن یک قلم نیشتر شکل بر روی لوح‌های گلی ایجاد می‌شد.
2. خط هیروگلیف (Hieroglyphs): این سیستم نوشتاری در مصر باستان توسعه یافت و شامل تصاویر و نمادهایی بود که نمایانگر اشیاء، صداها یا مفاهیم بودند.
سیستم‌های نوشتاری اولیه معمولاً ابتدا برای اهداف اداری و تجاری مورد استفاده قرار می‌گرفتند، مانند ثبت مالیات‌ها، معاملات و قوانین. با گذشت زمان، استفاده از نوشتار گسترش یافت و شامل ادبیات، دین، تاریخ و دیگر جنبه‌های زندگی انسانی شد.
اختراع خط نه تنها به نگهداری اطلاعات و انتقال دانش کمک کرد، بلکه پایه‌ای برای توسعه سیستم‌های پیچیده‌تر اجتماعی، اقتصادی و سیاسی فراهم آورد. به همین دلیل، اختراع خط یکی از بنیادی‌ترین پیشرفت‌های در تاریخ بشریت به شمار می‌رود.