اصل عدم قطعیت چیست؟
اصل عدم قطعیت، یکی از مفاهیم مهم در فیزیک کوانتومی است که توسط ورنر هایزنبرگ در سال 1927 مطرح شد. این اصل بیان می‌کند که در سطح ذرات کوچک مانند الکترون‌ها و فوتون‌ها، ما نمی‌توانیم به طور همزمان و با دقت کامل مقادیر دقیقی را برای ویژگی‌هایی مانند مکان و سرعت ذره تعیین کنیم.
به عبارت دیگر، اصل عدم قطعیت بیان می‌کند که در فیزیک کوانتومی، ما نمی‌توانیم به طور همزمان و با دقت کامل مقادیر دقیقی را برای جمیع ویژگی‌های یک ذره تعیین کنیم. به عنوان مثال، ما ممکن است بتوانیم مکان یک ذره را با دقت بالا تعیین کنیم، اما در این صورت سرعت آن ذره به طور دقیق قابل تعیین نخواهد بود، و برعکس.
اصل عدم قطعیت نشان می‌دهد که در دنیای کوانتومی، ما با احتمالات و احتمالاتی کار می‌کنیم. به جای داشتن مقادیر دقیق برای ویژگی‌های ذرات، ما احتمالاتی را برای وقوع یا اندازه‌گیری آن‌ها داریم. این اصل بسیار مهم است و تأثیرات عمده‌ای در رفتار و تفسیر فیزیک کوانتومی دارد.
اصل عدم قطعیت نشان می‌دهد که در فیزیک کوانتومی، ما با یک دنیای احتمالاتی و غیرقطعی روبرو هستیم و برخی از ویژگی‌ها و رفتارها قابل پیش‌بینی نیستند. این اصل مهم برای توضیح پدیده‌هایی مانند اندازه‌گیری، انتقال و اندازه‌گیری همزمان ذرات استفاده می‌شود.