کتاب بهرام

آیا زمان در فضا مفهوم دیگری دارد؟ 

بله، زمان و فضا به یکدیگر وابسته هستند و تشکیل دهندهٔ یک مفهوم بزرگتر به نام "فضا-زمان" می‌شوند. در نظریهٔ نسبیت عام البرت اینشتین، که توسط او در قرن بیستم توسعه داده شد، مفهوم زمان به عنوان یک بُعد مستقل از فضا در فیزیک کلاسیک دیگر صحیح نبود.

فصلها در سایر سیارات چگونه اند؟ 

 در سیارات دیگر، مفهوم فصل‌ها ممکن است با تفاوت‌های قابل توجهی نسبت به زمین همراه باشد. این تفاوت‌ها بستگی به عوامل زیر دارد:

 مدار سیاره: مدار سیاره حول ستاره اصلی (مثلاً خورشید) تأثیر بسیاری بر روی فصل‌ها دارد. فاصله سیاره از ستاره و شیب محور سیاره می‌توانند تغییرات شدیدی در دما و فصل‌ها ایجاد کنند.

زمان چیست؟                                

زمان یک مفهوم فیزیکی است که برای اندازه‌گیری و تعیین ترتیب وقوع رویدادها و تغییرات استفاده می‌شود. زمان در فیزیک به عنوان یک بُعد، به طور معمول با استفاده از واحد‌هایی مانند ثانیه، دقیقه، ساعت و غیره اندازه‌گیری می‌شود.

در جهان واقعی، زمان می‌تواند به دو صورت ظاهر شود: زمان مطلق و زمان نسبی. زمان مطلق به مفهوم زمانی است که مستقل از هرگونه عوامل خارجی و مرتبط با خود جهان است. به عنوان مثال، ثانیه‌ها، دقیقه‌ها و ساعت‌ها که ما در زندگی روزمره خود استفاده می‌کنیم، نمونه‌هایی از زمان مطلق هستند.

آیا زمان یک تصور ذهنی است یا یک واقعیت بیرونی؟  

زمان، بطور کلی، یک واقعیت بیرونی است که در جهان وجود دارد. زمان مفهومی است که برای اندازه‌گیری تغییرات و رویدادها استفاده می‌شود و به ترتیب و توالی اتفاقات اشاره دارد.

با توجه به نظریه نسبیت عام زمان اینکه زمان تأثیر گرانش دارد، ما می‌توانیم بگوییم که زمان نه تنها یک واقعیت بیرونی است، بلکه با شرایط محیطی و متغیرهای فیزیکی همانند سرعت و گرانش تغییر می‌کند. به عنوان مثال، زمان در نزدیکی یک جرم سنگین تر - مانند یک سیاه چاله - کمرنگ‌تر می‌گذرد نسبت به مناطقی که کمتر تحت تأثیر گرانش هستند.

بعد از انتهای مرز منظومه شمسی به کجا می رسیم؟ 

منظومه شمسی، سیستم خورشیدی ماست که شامل خورشید، سیارات، قمرها، شهاب سنگ ها، کوتوله ها و سایر اجسام نجومی است. اما بعد از اینکه از مرز منظومه شمسی عبور کنیم، وارد فضا به معنای واقعی می‌شویم.

پس از ترک منظومه شمسی، سفرمان به ستارگان دیگر در کهکشان خودمان، میلکی وی - راه شیری، آغاز می‌شود. میلکی وی یک کهکشان بزرگ است که شامل بیش از 100 میلیارد ستاره است و ما در یکی از بازوهای آن قرار داریم. اما حتی پس از رسیدن به مرز میلکی وی، هنوز به دور از کهکشان‌های دیگر نخواهیم رفت.

دورترین اشیاء منظومه شمسی   

دورترین اشیاء منظومه شمسی ممکن است به دو صورت مورد بررسی قرار گیرد:

ناحیه کرایپر (Kuiper Belt): کرایپر بلت یک منطقه از اجسام سیاره‌ای در خارج از مدار نپتون است که در فاصله بزرگتری نسبت به سیارات داخلی قرار دارد. در این منطقه، اجسامی مانند ترواها و سیارک‌ها وجود دارند. "ایریک" (Eris) یکی از بزرگترین اجسام کرایپر بلت است و در فاصله حدود 96 واحد نجومی (AU) از خورشید قرار دارد.

نزدیک ترین سیاره قابل سکونت به زمین        

نزدیکترین سیاره قابل سکونت به زمین پروکسیما بی (Proxima b) است که در سال 2016 توسط دانشمندان کشف شد. این سیاره در مدار حول ستاره Proxima Centauri قرار دارد که یکی از نزدیکترین ستاره ها به خورشید ماست و فاصله آن از زمین حدود 4.24 سال نوری می باشد.

Proxima b یک سیاره سنگی با جرم مشابهی به زمین دارد و در ناحیه مسکونی ستاره Proxima Centauri قرار دارد. این سیاره در منطقه قابل سکونت ستاره خود قرار دارد که به دلیل فاصله نزدیک به ستاره، دمای سطح آن حدوداً چندین درجه کلوین افزایش می یابد. به عنوان مثال، دمای متوسط سطح Proxima b حدود -39 درجه سانتیگراد است، البته با توجه به مشخصات سیاره، نیاز به بررسی های بیشتر برای اثبات این ادعا است.

هرچند که اطلاعات بسیاری در مورد Proxima b وجود دارد، اما هنوز نمی توان به طور قطعی ادعا کرد که آیا این سیاره قابل سکونت است یا خیر. به هر حال، کشف این سیاره می تواند یک گام بزرگ در جهت شناخت بهتر و جستجوی سیارات قابل سکونت در کهکشان ما باشد.

نکته های جالب در مورد سیاره اورانوس 

سیاره اورانوس، یکی از سیارات خورشیدی در منظومه شمسی است و دارای ویژگی‌ها و نکته‌های جالبی است. در ادامه، به برخی از این نکته‌ها اشاره خواهم کرد:

محور چرخش: اورانوس یکی از سیاراتی است که محور چرخش آن به نسبت سایر سیارات خورشیدی به طرز غیرعادی انحراف دارد. در واقع، محور چرخش اورانوس تقریباً به یک زاویه ۹۸ درجه نسبت به صفحه مداری آن انحراف دارد. این باعث می‌شود که در طول یک سال مقداری از زمان دیده نشود یا به عبارتی دیگر، برای مدتی قطب‌های اورانوس در تاریکی بمانند و برای مدتی دیگر به نور خورشید بیفتند.

جوی یخی: سیاره اورانوس به دلیل فاصله‌ای که از خورشید دارد، در برابر حرارت آن محافظت شده است. به همین دلیل، اورانوس یک جوی سرد و یخی دارد که اصولاً از آب و متان تشکیل شده است. این جوی سرد باعث می‌شود که اورانوس یکی از سیاراتی با دمای منفی در منظومه شمسی باشد.

آیا در فضا زباله زیادی وجود دارد؟

بله، در فضا زباله فضایی زیادی وجود دارد. زباله فضایی شامل قطعات ماهواره‌های منسوخ شده، بخش‌های فرسوده از موشک‌ها، قطعات جانبی و ابزارهایی است که در طول سال‌ها در نزدیکی زمین و در مدار زمین به دور زمین پراکنده شده‌اند.

زباله فضایی با سرعت بالا در مدارهای زمین حرکت می‌کند و ممکن است برخورد با سایر اشیاء در فضا را تسریع کند و خطراتی برای ماهواره‌ها و فضاپیماها ایجاد کند. این برخورد‌ها می‌توانند به آنها آسیب برسانند یا حتی آنها را نابود کنند.

برای مدیریت زباله فضایی، سازمان‌ها و سازمان‌های فضایی مختلف در جهان تلاش می‌کنند تا با روش‌هایی مانند پایش مداوم و پیشگیری از آلودگی فضایی، کنترل و کاهش میزان زباله فضایی را بهبود بخشند. همچنین، تحقیقات بر روی فناوری‌هایی نظیر فناوری‌های جمع‌آوری زباله و تمیز کردن فضا انجام می‌شود تا این مشکل رو به افزایش را بهبود بخشیده شود.

یک انسان ۷۰ کیلویی روی سایر سیارات چند کیلو می شود؟ 

وزن یک فرد 70 کیلوگرم بر روی سطح سیارات دیگر با توجه به جاذبهٔ هر سیاره متفاوت است. وزن اشخاص در هر سیاره به ارتفاع نسبت دارد و بسته به جرم و شعاع سیاره، جاذبهٔ آن تغییر می‌کند. برای محاسبهٔ وزن یک فرد در سیارات مختلف، از قانون گرانش نیوتن (قانون یکسانیت) استفاده می‌شود.

مقدار جاذبهٔ یک سیاره معمولاً به صورت عددی به نسبت جاذبهٔ زمین (که به عنوان مبنا در نظر گرفته می‌شود) بیان می‌شود. در ادامه، وزن این فرد 70 کیلوگرم را در سطح سیارات دیگر بر اساس نسبت جاذبه به زمین محاسبه خواهیم کرد:

مریخ: سطح مریخ حدود 0.38 برابر جاذبهٔ زمین است. بنابراین، وزن این فرد بر روی سطح مریخ حدوداً 26.6 کیلوگرم خواهد بود (70 × 0.38).

ماه: گرانش ماه حدوداً 0.17 برابر جاذبهٔ زمین است. بنابراین، وزن این فرد بر روی سطح ماه حدوداً 11.9 کیلوگرم خواهد بود (70 × 0.17).

ژوپیتر: گرانش ژوپیتر حدوداً 2.53 برابر جاذبهٔ زمین است. بنابراین، وزن این فرد بر روی سطح ژوپیتر حدوداً 177 کیلوگرم خواهد بود (70 × 2.53).