کتاب بهرام

نگرش (به انگلیسی : attitude) ، به عنوان یک مفهوم روان‌شناختی، به بررسی شیوه‌هایی می‌پردازد که افراد به رویدادها، اشیاء، و دیگران نگاه می‌کنند و با آن‌ها تعامل دارند. نگرش‌ها می‌توانند تأثیرات عمیقی بر رفتار، تصمیم‌گیری و احساسات فردی داشته باشند. در این مطلب، به تعریف نگرش، انواع آن، شکل‌گیری و تغییر آن، و تأثیراتش خواهیم پرداخت.

1. تعریف نگرش

نگرش مجموعه‌ای از باورها، احساسات، و تمایلاتی است که فرد نسبت به یک موضوع خاص دارد. این مجموعه به صورت کلی و پایدار در ذهن فرد شکل می‌گیرد و می‌تواند بر نحوه نگرش و رفتار او نسبت به موضوعات مختلف تأثیر بگذارد.

2. اجزای نگرش

نگرش از سه جزء اصلی تشکیل شده است:

ارزش‌ها (به انگلیسی: value) مفاهیم بنیادینی هستند که به فرد و جامعه معنا و جهت می‌دهند. آن‌ها اصول یا معیارهایی هستند که رفتار، تصمیم‌گیری، و تعاملات اجتماعی را هدایت می‌کنند. در این مطلب، به بررسی مفهوم ارزش‌ها، انواع آن‌ها، تأثیرات و نحوه شکل‌گیری آن‌ها خواهیم پرداخت.

1. تعریف ارزش

ارزش‌ها به اصول یا استانداردهایی اطلاق می‌شود که فرد یا گروهی برای ارزیابی رفتارها، تصمیمات و وضعیت‌ها از آن‌ها استفاده می‌کند. این اصول می‌توانند فردی، فرهنگی، اجتماعی یا جهانی باشند و به شکل‌دهی به نحوه زندگی و تعاملات افراد کمک کنند.

2. انواع ارزش‌ها

باور، به عنوان یکی از بنیادهای اصلی تفکر انسانی، به مجموعه‌ای از اعتقادات، نگرش‌ها و فرضیات گفته می‌شود که فرد یا گروهی به آن‌ها اعتماد دارد. این باورها می‌توانند شامل مفاهیم دینی، فرهنگی، علمی یا شخصی باشند و به طور قابل توجهی بر رفتار، تصمیم‌گیری و تعاملات اجتماعی تأثیر بگذارند.

1. تعریف و ماهیت باور

باور به اعتقادی اطلاق می‌شود که فرد آن را به عنوان حقیقت یا واقعیت می‌پذیرد، حتی اگر این باور لزوماً بر اساس شواهد قوی یا منطقی نباشد. باورها معمولاً از تجربیات شخصی، آموزش‌های فرهنگی، و تعاملات اجتماعی شکل می‌گیرند. این اعتقادات می‌توانند در طی زمان تغییر کنند یا تثبیت شوند و بر زندگی فردی و اجتماعی تأثیر بگذارند.

2. منابع شکل‌گیری باورها

- تجربیات شخصی: تجربیات فردی و خاطرات می‌توانند تأثیر زیادی بر شکل‌گیری باورها داشته باشند. این تجربیات می‌توانند مثبت یا منفی باشند و به توسعه یا تغییر باورها منجر شوند.
  

شعور جمعی (Collective Consciousness) یا آگاهی جمعی به مجموعه‌ای از باورها، ارزش‌ها، نگرش‌ها و افکار مشترک در بین اعضای یک گروه، جامعه یا فرهنگ اشاره دارد. این مفهوم نشان‌دهنده نحوه تفکر و رفتار جمعی افراد و چگونگی تأثیرگذاری تعاملات اجتماعی بر روی نظرات و باورهای آنها است. شعور جمعی به جنبه‌های مختلفی از زندگی اجتماعی و روان‌شناختی افراد مربوط می‌شود و می‌تواند به صورت‌های مختلفی ظاهر شود.

تاریخچه و پیشینه

مفهوم شعور جمعی به طور عمده از کارهای جامعه‌شناس فرانسوی، امیل دورکیم (Émile Durkheim)، برگرفته شده است. در اوایل قرن بیستم، دورکیم این مفهوم را به عنوان بخشی از نظریه‌های خود درباره جامعه و همبستگی اجتماعی مطرح کرد. او معتقد بود که شعور جمعی عامل اصلی حفظ نظم اجتماعی و یکپارچگی فرهنگی است.

اجزا و ابعاد شعور جمعی

رنگ زرد یکی از رنگ‌های اصلی در چرخه رنگ‌ها و یکی از رنگ‌های بسیار پرانرژی و برجسته است. این رنگ نماد نور و خوش‌بینی است و معمولاً با احساسات مثبت و شادی مرتبط است.

ویژگی‌های رنگ زرد:

1. تحریک‌کننده و روشن‌کننده: رنگ زرد معمولاً به عنوان رنگی روشن و برجسته شناخته می‌شود که به راحتی توجه را جلب می‌کند. این رنگ می‌تواند به روشن کردن فضا و افزایش انرژی کمک کند.

2. معنی و نمادگرایی: در فرهنگ‌های مختلف، رنگ زرد با مفاهیمی مانند خوشبینی، شادی، و خلاقیت مرتبط است. در برخی فرهنگ‌ها، زرد همچنین نماد ثروت و موفقیت است.

3. استفاده در طراحی و هنر:

چرخه رنگ‌ها ( به  انگلیسی :  color wheel) یک ابزار مهم در هنر و طراحی است که به کمک آن می‌توان روابط بین رنگ‌ها را درک کرد و به انتخاب رنگ‌های مناسب برای ایجاد ترکیب‌های جذاب کمک می‌کند. در اینجا توضیح جامع‌تری درباره چرخه رنگ‌ها آورده شده است:

1. تعریف چرخه رنگ‌ها

چرخه رنگ‌ها یک نمای بصری از رنگ‌ها است که به ترتیب مشخصی سازماندهی شده‌اند تا روابط بین آن‌ها را نشان دهد. این مدل کمک می‌کند تا رنگ‌ها را بر اساس ویژگی‌های مشترک یا تفاوت‌هایشان درک کنیم و از آن‌ها برای طراحی‌های هنری و گرافیکی استفاده کنیم.

2. اجزای اصلی چرخه رنگ‌ها

چرخه رنگ‌ها معمولاً شامل سه گروه اصلی از رنگ‌هاست:

- رنگ‌های اصلی (Primary Colors):
  - قرمز (Red)
  - آبی (Blue)
  - زرد (Yellow)
  

ضرب‌المثل "میوه خوب نصیب شغال می‌شود" به معنای این است که در برخی مواقع، چیزهای خوب یا فرصت‌های مناسب به کسانی می‌رسد که شاید شایستگی کمتری داشته باشند. این ضرب‌المثل به نوعی به ناعدالتی یا بی‌انصافی در تقسیم نعمت‌ها و فرصت‌ها اشاره دارد.

معنی ضرب المثل خروسی را که شغال صبح میبره بگذار سر شب ببره! : از این مثل چند برداشت می توان کرد :

1-  به این معنی است که وقتی که قرار است اتفاق بدی، آنهم زمانی که نباید بیفتد، رخ بدهد، پس اگر زودتر هم اتفاق بیفتد افتاده است!

2- در مورد بی عرضگی: خروس در این جا نماد آدم ناتوان و بی عرضه است. یعنی اگر خروس تا این حد بی عرضه است که صبح شکار شغال می شود، پس بگذار اول شب این اتفاق بیفتد!

3- یک معنی دیگر این ضرب المثل این است که اتفاق بد خواهد افتاد! پس بهتر است که از همان اول یا زودتر امید واهی خود را کنار بگذاریم!

ضرب‌المثل "قسم روباه رو باور کنیم یا دم خروس را؟" به معنای تضاد بین ادعاهای زبانی و شواهد واقعی است. روباه به قسمش تکیه می‌کند که ممکن است نادرست باشد، در حالی که دم خروس به عنوان علامت مشخصی از حقیقت شناخته می‌شود. این ضرب‌المثل به نوعی تاکید دارد که باید بین حرف‌های گفته شده و نشانه‌های واقعی تفاوت قائل شویم و به شواهد ملموس و قابل مشاهده اعتماد کنیم.

ضرب‌المثل «قسم روباه رو باور کنیم یا دم خروس را؟» به معنای تردید در صداقت و حقیقت یک موضوع است. این ضرب‌المثل معمولاً زمانی به کار می‌رود که شخصی در مورد چیزی ادعایی می‌کند، اما شواهد و قرائن دیگری وجود دارد که ممکن است نشان‌دهنده‌ی خلاف آن ادعا باشد.

تجزیه و تحلیل ضرب‌المثل:

ضرب‌المثل "به روباه گفتند شاهدت کیه؟ گفت دمم!" به معنای این است که کسی برای اثبات یک ادعا یا حقیقت، فقط به یک منبع غیرقابل اعتماد یا خودمحور اتکا می‌کند. در این مورد، روباه فقط به دم خودش اشاره می‌کند که به‌طور واضح بی‌اعتباری شاهد خود را نشان می‌دهد. این ضرب‌المثل به نقد و مسخره کردن استناد به شواهدی که خود متهم یا ناقص هستند، پرداخته و بر ضرورت استفاده از شواهد معتبر و مستقل تأکید می‌کند.

این ضرب‌المثل می‌تواند به مفهوم خودپنداره یا تأثیرات شخصی بر ادراک حقیقت اشاره داشته باشد. در روانشناسی، وقتی افراد تنها به منابع یا شواهدی که خودشان ارائه می‌دهند اتکا کنند، ممکن است نتیجه‌گیری‌های نادرست یا جانب‌دارانه‌ای داشته باشند. این می‌تواند نشان‌دهنده عدم توانایی در پذیرش دیدگاه‌های متفاوت و نقص در تجزیه و تحلیل منصفانه باشد.